ಸುಮ್ಮನಿರಲಾರೆ ನಾನು ಗುರುವೇ ನಿನ್ನನು ನೆನೆಯದಲೇ
ಮೌನ ತಾಳಲಾರೆ ಪ್ರಭುವೇ ನಿನ್ನ ನಾಮವನ ಭಜಿಸದೆಲೆ|
ನಿತ್ಯ ಗಳಿಸುವ ಕೂಳಿಗಾಗಿ ನಿತ್ಯ ಬದುಕಿನ ಅಸರೆಗಾಗಿ ನಿನ್ನ ಕೂಗುವೆನು
ನಿತ್ಯ ಬಾಳ ಪಗಡೆಯಾಟದಲಿ ನಿನ್ನ ಬೇಡುತ ನಡೆಯ ನಡೆಸುವೆನು |
ನಿನ್ನ ನೆನಪು ನೀಡುವ ಆ ಸಂತಸದ ಕ್ಷಣವ ಎಂದೂ ಮರೆಯಲಾರೆನೋ
ನೀನಿಲ್ಲದ ಗಳಿಗೆಯ ಊಹಿಸಿ ಉಸಿರು ನಿಂತ ಭಾವಾದಲಿ ಬೆವೆತು ಹೋದೆನೋ|
ನಿನ್ನ ಹಿತನುಡಿಯ ಅಲಿಸದಲೇ ಈ ಮನವು ಮರುಗಿ ಕೂಗಿದೆಯೋ
ನಿನ್ನ ಚಾರಣ ಸೇವೆಯ ಬಯಸಿ ಈ ಜೀವವು ಬಲು ಪರಿತಪಿಸಿದೆಯೋ|
ನಿನ್ನ ವೇದಸಾರ ತುಂಬಿದ ಮಾತು ಕೇಳುವ ಯೋಗವು ಎನಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲವೋ
ನಿನ್ನ ಕಂಡು ಪಾದಪಿಡಿದು ನಿನ್ನೊಲುಮೆ ಪಡೆಯುವ ಭಾಗ್ಯ ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲವೋ|
ಸಖರಾಯದೀಶನೆ ಕನಿಕರಿಸಿ ಈ ಪಾಮರನ ಹರಸೋ ದೊರೆಯೇ
ನಿನ್ನ ಒಲುಮೆಯ ನುಡಿ ಕೇಳುವ ಭಾಗ್ಯ ಕನಸಲಿ ಬಂದು ಪೂರೈಸೋ ದೊರೆಯೇ|
Poojya gurugalaada venkatachala Avara paadagalige nanna bhakti poorvaka namanagalu. Yellarigu nimma krupe haagu rakshe sadaa doreyali. Hari om tatsat.
ReplyDelete