ನಿನ್ನ ನಂಬಿಹೆನೋ ಗುರುವೇ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ತಡಮಾಡುವೆ ಎನ್ನ ಮೊರೆ ಕೇಳಲು
ನಿನ್ನಿಷ್ಟದಂತೆ ಎನ್ನ ನೀ ಹರಸುವಿಯಾದರೆ ಉಸಿರ ಹಿಡಿದು ನಿನ್ನ ಕಾಯುವೆನೋ|
ಸುಲಭಕೆ ಒಲಿಯನು ಗುರುವು ಎಂಬುದ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಲಬುತಿಹೆನೋ
ಎಷ್ಟೋ ಸಾಧನೆಗೈವ ಬಕುತರ ಓರೆಹಚ್ಚಿ ನೋಡುವ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಾ ಹೇಗೆ ಬೀಳುವೆನೋ|
ಏನು ಮಾಡಿಹೆನೆಂದು ಎನ್ನ ಸಲಹುವೆ ನೀನು ಸದಾ ನಿನ್ನನೇ ನೆನೆವರ ಗತಿಯೇನೋ
ಅತೀ ಅಲ್ಪನು ನಾನು ಮತಿಯೊಳು ಬರೀ ಭ್ರಮೆಯ ತುಂಬಿ ಕೂಗುತಿಹೆನೋ|
ಹೊಲಸ ಮೇಲಿನ ನೊಣದಂತೆ ಮಲಿನ ಮನದಿ ಬೇಡುವ ಪಾಮರನು ನಿನಗೆ ಬೇಡವಾದೆನೋ
ಹೊರಗೊಂದು ಒಳಗೊಂದು ಭಾವ ಹೊತ್ತು ನಿನ್ನ ಬೇಡಿದರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಒಲಿಯುವೆ ನೀನು|
ನಿನ್ನ ನೆನೆದರೆ ಬದುಕಿನ ಭಯವಿಲ್ಲ ಹುಂಬತನಕೆ ನಿನ್ನಲಿ ಅಸ್ಪದವೇ ಇಲ್ಲವೋ
ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಪೋಗಲಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ಚರಣವೇ ಗತಿ ಎನಗೆ ಓ ಸಖರಾಯ ಪ್ರಭುವೇ|
No comments:
Post a Comment