ಮೌನದಲಿ ಭಜಿಸುವುದೇ ಲೇಸು ಮಾತಿನಲಿ ಪದ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತು
ಅಡುವುದೊಂದು ಮಾಡುವುದೊಂದು ಮನ ನೊಂದು ಬೇಸತ್ತಿದೆ ಗುರುವೇ|
ಮನದ ಭಾವನೆಗಳ ಸುಳಿಯಲಿ ನಿಜ ಭಾವದ ಭಕುತಿ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು
ಅಲ್ಪನು ನಾನು ಮಾತಿನಲೇ ಮೈ ಮರೆವೆನು ನೀ ಎಚ್ಚರಿಸೋ ಪ್ರಭುವೇ|
ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಿದು ಎನ್ನ ಮನವು ಮೈಲಿಗೆಯ ಭಾವದಿ ಮಲಿನವಾಗಿಹುದು ಗುರುವೇ
ಶುದ್ಧ ಭಾವದ ಅಲೆಯ ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿ ಶುಭ್ರ ಮಾಡೋ ಎನ್ನ ಮನವ ಪ್ರಭುವೇ|
ಗಂಗೆ ತುಂಗೆಯರ ಹರಿವು ನಿನ್ನ ಪದಕಮಲದ ಸನಿಹ ಇರುವುದೋ ಗುರುವೇ
ಪಾದ ಧೂಳಿಯ ಸಿಂಚನವೇ ಸಾಕೆನಗೆ ಗಂಗೆ ತುಂಗೆಯರ ಸಮಾನವೋ ಪ್ರಭುವೇ|
ಏನಿದು ನಿನ್ನ ಲೀಲೆಯೊ ಚಂಚಲದ ಮನವಿತ್ತು ಅಮಿಷದ ಸೆರೆಹಾಸಿ ನಿಂತು ನೋಡುವೆ
ಅಂತರಂಗದಲಿ ಬಣ್ಣದಾ ಬದುಕು ಬೇಡವೆನಿಸೆ ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುವ ಹಂಬಲ ದೊರೆಯೇ|
ಮತ್ತದೇ ಪದಬಳಸಿ ನಿನ್ನೊಲುಮೆ ಪಡೆಯುವಾ ಪರಿ ಸರಿ ಹೇಳೋ ಗುರುವೇ
ಮತಿ ಹೀನ ಪಾಮರನು ನಾನು ನಿನ್ನ ಬೇಡುತಿಹೆನು ಸರಿ ದಾರಿ ತೋರೋ ಸಖರಾಯಪ್ರಭುವೇ|
Sakaraayapurada Dore venkatachala avadootarige nanna poojya namanagalu. Swamy Yellaranu uddarisi asheervadisi Kaapadi Guruvarya venkatachala. Sarve jano sukinobavantu.
ReplyDelete