ಮಧುರ ಮಧುರ ಅತೀ ಮಧುರವೋ ನಿನ್ನ ನಾಮದಾ ಸವಿಯೋ
ದಿವ್ಯ ಔಷಧವೋ ಬೇಡಿ ಬಂದ ನೊಂದ ಮನಕೆ ಅದು ಅಮೃತವೋ|
ದಿವ್ಯ ದಿವ್ಯವೋ ತುಂಬಿದ ಭಕುತರ ಸಭೆಯೊಳು ನಿನ್ನ ದರುಷನವೋ
ಒಂದೇ ಒಂದು ಕರುಣಾಪೂರಿತ ನೋಟವು ಸಾಕೆಮಗೆ ದಿವ್ಯ ಅನುಭವವೋ|
ನೋವುಂಡು ಬಂದ ಜೀವಕೆ ನೀ ನೀಡುವ ಅಭಯವು ಜೀವ ಬಲವೋ
ಕಳ್ಳ ಮನಸಿನ ಪೊಳ್ಳು ಭಕುತಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮಾತಿನ ಚಾಟಿಯ ಶಿಕ್ಷೆಯೋ|
ದೇಹೀ ಎಂದು ಬಂದವರ ಬಾಳಿಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬಾಳು ನೀಡಿವಿಯೋ
ಎಲ್ಲರಲೂ ಸಮಭಾವ ತುಂಬಿ ನಾನೆಂಬ ಹಮ್ಮನು ಹೊಡೆದೋಡಿಸಿದೆಯೋ|
ಅಂಜುತಲಿ ಹಿಂದೆ ನಿಂತ ಭಕುತನ ಕೂಗು ಆಲಿಸಿ ಹರೆಸುವೆಯೋ
ಸಖರಾಯಪುರದಲಿ ದಿವ್ಯ ವೇದಿಕೆಯಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಮುದದಿ ಎಲ್ಲರಾ ಹರೆಸುವಿಯೋ|
Poojya sakaraayapurada venkatachala avadootarige nanna bhakti poorvaka namanagalu. Sadaa nimma aashirvaada haagu rakshe yellara mele erali. Hari om tatsat.
ReplyDelete