ಎಷ್ಟೆಂದು ಬೇಡುವುದು ಎಷ್ಟೆಂದು ಕಾಡುವುದು ನಾ ನಿನ್ನ ಗುರುವೇ
ಎಷ್ಟು ಬೇಡಿದರೂ ಮುಗಿಯದು ನನ್ನ ಬದುಕ ಬವಣೆಯು ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ|
ಮೂರು ಹೊತ್ತಿನ ಕೂಳು ನೀಡಿ ನೀ ಸಲಹಿದರೂ ಇನ್ನೂ ಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲವು
ಅನ್ಯರಿಗೆ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿಯಾದರೂ ಬದುಕು ನಡೆಸುವ ಅಲ್ಪ ಮನದ ದುರಾಸೆಯು|
ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದವರ ಬವಣೆ ಕಂಡರೂ ಇರುವ ಮಕ್ಕಳನು ಪೊರೆವುದು ಅರಿತಿಲ್ಲವೋ
ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಆಸೆಹೊತ್ತು ಈ ನಿಮಿಷದ ಸುಖವ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಮೂಡನಾದೆನೋ|
ಮೂರು ಮುಷ್ಟಿಯ ಕೂಳು ಒಂದು ಗೇಣಿನಾ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಸಾಕಲ್ಲವೇ ಗುರುವೇ
ಕೂಡಿಟ್ಟು ಕೂಡಿಟ್ಟು ಅನ್ಯರ ಹಸಿವೆ ಇಂಗಿಸದೆ ನಡೆಸುವ ಬದುಕು ಬೇಕೇ ದೊರೆಯೇ|
ಅರ್ಥವಿರದ ಬದುಕು ನಡೆಸಿ ಮಣ್ಣು ಸೇರುವ ಮುನ್ನ ನಿನ್ನ ಇರುವು ತೋರೋ ಗುರುವೇ
ಅಷ್ಟಿಸ್ಟಾದರೂ ಜಗಕೆ ಒಳಿತು ಮಾಡುವ ಮನವ ನೀಡಿ ಹರಸೋ ಪ್ರಭುವೇ|
Venkatachala avadootarige nanna saashtaanga pranaamagalu. Nimma aashirvaada haagu rakshe sadaa yellara mele erali. Sarve jano sukinobavantu.
ReplyDelete