ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಬಹು ನೊಂದಿಹೆನು ಗುರುವೇ ಬಹು ನೊಂದಿಹೆನು

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಬಹು ನೊಂದಿಹೆನು ಗುರುವೇ ಬಹು ನೊಂದಿಹೆನು

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಗಳಿಸದೇ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯಾ ಮಾಡದೇ|

ನಾನು ನನದೆನುತ  ಎಲ್ಲಾ ಬಲ್ಲವ ನಾನೆನುತ ಗರ್ವದಲಿ

ನಿನ್ನರಿವು ಗಳಿಸದಲೆ  ಜಂಬದಲಿ ಬದುಕು ನಡೆಸುತಲಿ|

ಮೂರು ಹೊತ್ತಿನ ಕೂಳು ನಾನೇ ಪಡೆದೆನೆಂಬ ಹಂಬಿನಲಿ

ಒಂದು ತುತ್ತು ಪರರಿಗೆ ನೀಡದಲೆ ನಿನ್ನ ಮರೆತು ಮೆರೆಯುತಲಿ|

ಎಲ್ಲಾ ಬಲ್ಲವ ಮಹಾದೇವ ನೀನು ನಸುನಗುತ ಕುಳಿತಿರಲು

ನಿನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ ಎಡವಿ ಬೀಳುವ ಹುಂಬನು ನಾನಲ್ಲವೇನು|

ಕೂಗಳತೆಯಾ ದೂರದಲಿ ಗುರು ನೀನಿರಲು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ನಾನು

ಇಂದು ಹಂಬಲಿಸಿ ಹಲುಬಿ ಮೊರೆಇಟ್ಟರೆ  ಸಿಗುವಿಯಾ ನೀನು|

ಎಲ್ಲರನ ಮನ್ನಿಸುವ ಗುರುದೇವ ಎನ್ನ ಮನ್ನಿಸಲಾರೆಯ

ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯ ನೋಟ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತೋರಿ ಹರಸಲಾರೆಯ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ತೋರುವ ಬಕುತಿಯು ನಿಜವೋ ನಾನರಿಯೆ ಗುರುವೇ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ತೋರುವ ಬಕುತಿಯು ನಿಜವೋ ನಾನರಿಯೆ ಗುರುವೇ

ನಿನ್ನ ನೆನೆಯದೆ ಸುಮ್ಮನೇ ಇರಲಾರೆ ನಾನೆಂದು ಗುರುವೇ|

ಕುಕರ್ಮ ಘಟಿಸಿ ಪರಿತಪಿಸಿ ನಿನ್ನ ಭೇಡುವೆನು ನಾನು

ಅದೆನ್ನ ಕರ್ಮದ ಫಲವೆನ್ನುವೆಯಾ  ಗುರುವೇ ನೀನು|

ಮನಸು ಮರಗುತಿದೆ ಮೌನವಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಕೆ

ಅರಿವಿದ್ಡರೂ ತಡೆಯದಾದೆ ಆ ಆಮಿಷವ ಗುರುವೇ|

ಬಕುತಿಗಿಂತ ಬಲು ಚಂದವೆನಿಸಿ  ಅಲ್ಪ ಆಸೆಯ ಸುಳಿಗಳು

ಕಾಲ ಮೀರಿದೆ ಗುರುವೇ ನಿಜವ ಅರಿತು ಇನ್ನು ಹೊರಬರಲು  |

ಮುಸುಕು ತುಂಬಿಹುದು  ಕಾಣದೇ  ಬದುಕಿನ ನಿಜ ಸತ್ಯಗಳು

ತಿಳಿವು ಮೂಡಲು ಬೇಡಿ ಪಿಡಿಯುವೆ ಗುರುವೇ ನಿನ್ನ ಪಾದಾರವಿಂದಗಳು|

ಅಲ್ಪನ ಕೂಗು ಕೇಳದೇ ಗುರುವೇ  ಸಾಕುಮಾಡು ಈ  ಪರೀಕ್ಷೆಯನು

ಅಳಿದುಳಿದ ಬದುಕಿನಾ ದಿನಗಳಿಗೆ ಗುರುವೇ ಆಸರೆಯೇ ನೀನು|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಸುಲಭಕೆ ಒಲಿಯನಲ್ಲ ಎನ್ನ ಸದ್ಗುರು ನರನಲ್ಲ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಸುಲಭಕೆ ಒಲಿಯನಲ್ಲ ಎನ್ನ ಸದ್ಗುರು ನರನಲ್ಲ

ಸಖರಾಯಪುರದೊಳು ನಿಂತಿಹನಲ್ಲಾ ನಿಜಸುಖವನ್ನೇ ನೀಡುವನಲ್ಲಾ ||ಪ||

ವೇದದ ಬೋಧನೆ ಮಾಡಿಹನಲ್ಲ 

ವಾದಿ ಭಯಂಕರ ಎನಿಸಿಹನಲ್ಲ ||ಅ.ಪ||

ಧರೆಯನ್ನುದ್ಧರಿಸೆ ಅವತರಿಸಿಹನಲ್ಲಾ

ಧರ್ಮದ ಹಾದಿಯ ತೋರಿಸಿಹನಲ್ಲಾ

ದೊರೆತನ ಸಿರಿತನಕೆ ಇವ ಸಿಗನಲ್ಲಾ

ಆರ್ದ್ರತೆಯಿಂದ ಕೂಗೇ ಓಡೋಡಿ ಬರುವನಲ್ಲಾ ||೧||

ಭೋಗಭಾಗ್ಯಗಳಾ ಬೇಡಿದರಿವನಿಲ್ಲಾ

ತ್ಯಾಗ ವಿರಾಗಕೆ ಎದುರಿಹನಲ್ಲಾ

ತೋರಿಕೆಯಾ ಭಕುತಿಯ ಎಂದೂ ಒಪ್ಪುವನಲ್ಲಾ

ತಾಳು ತಾಳೆನ್ನುತಾ ತೋಳಲ್ಲಪ್ಪಿಹನಲ್ಲಾ ||೨||

ಬೇಧ ಭಾವವ ಮಾಡುವವನಲ್ಲಾ

ಅನುರಾಗಕೆ ಅತೀ ಹತ್ತಿರವಾಗಿಹನಲ್ಲಾ

ಅಂಬಾಸುತನಾ ಪದದೊಳು ಮೆರದಿಹನಲ್ಲಾ

ಸಾವಿರ ಬಾರಿ ಹೇಳುವೆ ಇವನಂಥಿನ್ಯಾರಿಲ್ಲಾ ||೩||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ನಿನ್ನ ಚರಣ ಕಮಲ ಕಂಡು ಧನ್ಯವೀ ತನುಮನ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ನಿನ್ನ ಚರಣ ಕಮಲ ಕಂಡು ಧನ್ಯವೀ ತನುಮನ

ಪುಣ್ಯಶೇಷ ಇದಕೆ ಕಾರಣ ನಾ ಪಾವನಾ ಪಾವನ ||ಪ||

ಸೋಗು  ನೀ ಸಾರಿದ ಪದವ ಪೋಣಿಸುತ್ತಿರಲು

ಪರಮಪುರುಷ  ಪರಂಧಾಮನ ಪಾದ ಕಾಣಬಯಸಿರಲು ||೧||

ರಾಶಿ ಹೆರಳ ನಡುವೆ ನಗುವ ಸೂಸಿದಾ ವದನ

ತೋರುತಾ ತನ್ಮಯದ ಭಕ್ತಿಯ ನೀಡಿದಾ ಪುಣ್ಯಕ್ಷಣ ||೨||

ಸಿಂಹನಂತೆ ಒಮ್ಮೆ ಕಂಡು ತಾಯಿಯಂತೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಂದು

ತಿಳಿಯದವನ ಮನಕೆ ಅರಿವ ಹಸಿರು ತೋರಣ ಕಟ್ಟಿದಾ ||೩||

ಆತ್ಮಸಖನ ಆನಂದವೀವನ ಅಂಬಾಸುತನ ಪೊರೆದವನ

ಸಖರಾಯಪುರದೊಳಗೆ ನಿಜಸುಖವ ನೀಡಲು ನಿಂತವನ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಅಚಲ ಭಕ್ತಿಯ ನೀಡೋ ಶ್ರೀವೇಂಕಟಾಚಲ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಅಚಲ ಭಕ್ತಿಯ ನೀಡೋ ಶ್ರೀವೇಂಕಟಾಚಲ

ವಿಚಲಿತಗೊಳ್ಳದೆ ನಿನ್ನದೆ ಸದಾ ಭಜಿಪೆ ||ಪ||

ಚಾರುಮತಿಯ ಬೇಡಿ ವಿಚಾರ ನಾ ಮಾಡಿ

ಆಚಾರ ಬಿಟ್ಟು ಸದ್ಗುರುಚರಣ ತೊರೆಯದಂಥ ||೧||

ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುಬಿದ್ದು ಸ್ವಧರ್ಮ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು

ದುಷ್ಕರ್ಮ ಮಾಡಿ ನಿಜ ಅರಿವನ್ನೇ ಬಿಡದಂಥ ||೨||

ಕೇಳಿದ್ದು ಕಂಡಿದ್ದು ಮಾಡಿದ್ದು ಮುಟ್ಟಿದ್ದು

ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಿಂದ ಗುರು ಮರೆಯದಂಥಾ ||೩||

ಮುಕ್ತಿ ಬಯಸಿ ಮುಕ್ತತನವಾ ಬಯಲಲ್ಲಿರಿಸಿ

ಶಕ್ತಿವಂತ ತಾನೆಂದೂ ಗುರುವ ದೂಡದಂಥಾ ||೪||

ಸಖರಾಯಪುರವಾಸಿ ಸದ್ಗುರುನಾಥನೇ

ಅಂಬಾಸುತನ ಅಂತರಂಗದ ಹಿರಿ ದೊರೆಯೇ ||೫||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಎನಗೇತರದ ಭಯವೋ ನಿನ್ನಭಯ ಸದಾ ಇರಲು

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಎನಗೇತರದ ಭಯವೋ ನಿನ್ನಭಯ ಸದಾ ಇರಲು

ಗುರುರಾಯ ಸಖರಾಯಪುರವರಾಧೀಶ್ವರಾ‌||ಪ||

ಆಡಿದವರಾಡಲೀ ದೂರಿದವರು ದೂಡಲೀ

ಕಾಡಿದವರು ಕಾಡಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನಾನಿರುವೇ ||ಅ.ಪ||

ಹಿರಿಯವನು ನಾನಲ್ಲ ಹಿರಿತವು ಎನಗಿಲ್ಲ

ಕಿರಿತನದ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಎನಗೆ ನೋವಿಲ್ಲ

ಪಟ್ಟಕಟ್ಟುತ ಪೆಟ್ಟು ಮಾಡಿದರೆ ಏನಂತೆ

ತಟ್ಟದಾ ಪೆಟ್ಟೆನಗೆ ಸದಾ ಗುರು ಸ್ಮರಿಸುತಿರಲು ||೧||

ಹೆಸರಿನಾಸೆ ಎಂದೂ ಇಲ್ಲ ಕೆಸರಿಗೆ ಮೈಚಾಚೋಲ್ಲ

ವಿತ್ತದಾ ಗಳಿಕೆಗಲ್ಲ ಪದ ವಿರೋಧ ಬೇಕಿಲ್ಲ

ಮನದ ಹಂಬಲವೊಂದೇ ಮುದದಿ ಗುರು ಗತಿ ಎಂದೇ

ಅತಿ ದೀನತನದೊಳಗೆ ಅವನಡಿಯ ಪಿಡಿದಿರಲು ||೨||

ನನ್ನತನ ಉಳಿಸೋಲ್ಲ ನಾನೆಂಬುದ ಮೆರೆಸೋಲ್ಲ

ನೀನೆಂಬುದ ಮರೆಯೋಲ್ಲ  ನೀನೆ ನನಗೆಲ್ಲ

ಅಂಬಾಸುತನ ಈ ಮೊರೆಯನೀ ಆಲಿಸುತಿರಲು

ಅವನ ಅಕ್ಷರ ಪುಷ್ಪ ನಿನ್ನಡಿಯ ಸೇರಿರಲು ||೩||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಗುರುನಾಥ ಪಾಹಿಮಾಂ ಅವಧೂತ ರಕ್ಷಮಾಂ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಗುರುನಾಥ ಪಾಹಿಮಾಂ ಅವಧೂತ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಗುರುನಾಥ ಪಾಹಿಮಾಂ ಅವಧೂತ ರಕ್ಷಮಾಂ ||ಪ||

ಅಪಾರ ಮಹಿಮಾ ಪಾಹಿಮಾಂ 

ಅಗಣಿತ ಗುಣಭೂಷಣ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಅನಾಥ ನಾಥ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಅಮಿತ ವರಧಾತ ರಕ್ಷಮಾಂ ||೧||

ಕಾರುಣ್ಯ ಸಿಂಧು ಪಾಹಿಮಾಂ

ಕಾಮಿತಾರ್ಥದಾಯಕ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಕೃಷ್ಣಯೋಗೀಂದ್ರ ನೀ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಕಾಮದಾಹ ಹರ ರಕ್ಷಮಾಂ ||೨||

ಘನಮೂರುತಿ ಗುರು ಪಾಹಿಮಾಂ

ಗಾನವಿಲೋಲ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಪಾಪವಿಧೂರ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಪುಣ್ಯಕಾರಣ ರಕ್ಷಮಾಂ ||೩||

ಶಾರದಾ ತನಯ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಪ್ರಿಯ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಶ್ರೀ ವೇಂಕಟಾಚಲ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಶ್ರಿತಜನ ಪೋಷಕ ರಕ್ಷಮಾಂ ||೪||

ಸಖರಾಯಪುರವಾಸಿ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಆತ್ಮಸಖ ನೀ ರಕ್ಷಮಾಂ

ಅಂಬಾಸುತ ನುತ ಪಾಹಿಮಾಂ

ಆತ್ಮೋದ್ಧಾರಕ ರಕ್ಷಮಾಂ ||೫||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡ ಬೇಡವೋ ಭಕ್ತಿಯೊಳು ಎಲ್ಲಾ ಗುರು ಅರಿಯುವನೋ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡ ಬೇಡವೋ ಭಕ್ತಿಯೊಳು ಎಲ್ಲಾ ಗುರು ಅರಿಯುವನೋ

ಮಳ್ಳನಂತೆ ನಟಿಸಿ  ಮರುಳ ಮಾಡಬೇಡವೋ ಗುರುದೇವ ಎಲ್ಲಾ ಬಲ್ಲನೋ|

ಬರೀ ಪೊಳ್ಳು ಮಾತುಗಳ ಬಕುತಿಯ ಗುರು ಎಂದೂ ಒಲ್ಲನೋ

ಸುಳ್ಳು ಬಕುತಿಯ ಆಟವ ಆಡಿ ಗುರುವ ಬೇಡ ಬೇಡವೋ|

ಎಲ್ಲಾ ತಿಳಿದವನಂತೆ ಬದುಕಿ ಏಲ್ಲೂ ಸಲ್ಲದೆ ಇರಬೇಡವೋ

ಎಲ್ಲರೊಳ ಒಬ್ಬನಾಗಿ ಗುರುವಿನ ಪದ ಸೇವೆಯ ಪಡೆಯೋ|

ನಾನು ನಂದೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯ ಅರಮನೆಯ ವಾಸ ಮಾಡ  ಬೇಡವೋ

ಎಲ್ಲಾ ನಿನ್ನದೆಂಬುವ ಬಾವದಲಿ ನಡೆದು ನೀ ಬಡವನಾಗಿರೋ|

ಹುಚ್ಚು ಮನಸಿನ ಕುದುರೆಗೆ ಮನವ ನೀಡ ಬೇಡವೋ

ಶುದ್ದ ಮನದ ಬಕುತಗೆ ಗುರು ಎಂದಾದರೂ ತಾ ಒಲಿಯುವನೋ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಲೋಕ ತಿಳಿಯಲಿ ಎಂದು ನಾ ಬರೆದು ಹಾಡಲಾರೆನು

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಲೋಕ ತಿಳಿಯಲಿ ಎಂದು ನಾ ಬರೆದು ಹಾಡಲಾರೆನು

ಗುರುವೇ ನಿನ್ನ ಸೇರುವ ಪರಿ ಇದೆಂದು ಅರಿತಿಹೆನು |

ನನಗ್ಯಾಕೋ ಗುರುವೇ ಲೋಕದ ಚಿಂತೆ ನೀನಿರುವಾಗ

ನೀ ನೀಡಿದ ಬದುಕ ಬದುಕಿ ನಡೆದರೆ ಸಾಲದೆ ಗುರುವೇ|

ಬವರೋಗ ವೈದ್ಯ ನೀನಿರುವಾಗ ಇನ್ಯಾತರ ಚಿಂತೆಯೋ ಗುರುವೇ

ಮಾತಿನ ಚಾಟಿಯೊಳು ನಡೆ ನುಡಿಯ ತಿದ್ಡಿ ಎಚ್ಚರಿಸುವಿಯೋ|

ಎನಗರಿವಿಲ್ಲದ ಬವ ಬಂದನಗಳ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲವೋ ಗುರುವೇ

ಬವಸಾಗರವ ದಾಟಿಸುವ ನೌಕೆಯ ಹರಿಕಾರ ನೀ ಅಲ್ಲವೇ ಗುರುವೇ|

ಬೇಕು ಬೇಡಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ನೂಕಿ ನಿನ್ನ ಸೇರಲು ತಡಮಾಡ ಬೇಡವೋ

ಬರೀ ದೊಂಬರಾಟದ ಆಡಂಬರದ ಬದುಕು ಸಾಕಾಗಿದೆ ಗುರುವೇ|

ಪದ ಪುಷ್ಪ ಹೊರತು ಬೇರೇನೂ ನೀಡಲಾರೆನು ಗುರುವೇ

ಕಷ್ಟವಾದರೂ ದೂರ ಮಾಡದೆ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಎನ್ನ ಉದ್ದರಿಸೊ ಗುರುವೇ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಇಂದೇಕೆ ಮನಸು ಭಾರವಾಗಿದೆ ಏನೂ ಬೇಡವಾಗಿದೆ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಇಂದೇಕೆ ಮನಸು ಭಾರವಾಗಿದೆ ಏನೂ ಬೇಡವಾಗಿದೆ

ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯ ಹಂಬಲ ಬಲು ಕಾಡುತಿದೆ ಗುರುವೇ|

ಪಾಪಿಯು ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಜಿಸಲು ಅಮಾನ್ಯನೋ

ಅನ್ಯರ ಬದುಕ ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುವ ಮೂಡನೋ|

ನಿನ್ನ ಕೊಂಡಾಡಿ ಪಾಡುತ ಸೇವೆ ಮಾಡದವ ನಾನು

ಪದಗಳಲೇ ಆಟವಾಡುತ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಸೋತೆನೋ|

ನಿಜಬಕುತರ ಸಂಗ ಪಡೆಯದೆ ಭಕ್ತಿಮಾಡದಾದೆನೋ

ಎನ್ನ ಬಕುತಿಯೇ ಮೇಲೆoದು ಗರ್ವ ಪಡುವವನೋ|

ಮನವೆಂಬ ಮಾಯಾ ಜಾಲದಲಿ  ಜಾರಿಹೋದೆನೋ

ಪರಿತಪಿಸಿ ವಿಧ ವಿಧದಿ ನಿನ್ನ ಬೇಡಿ ಕಾಡುತಿಹೆನೋ|

ಸತ್ಯವ ಅರಿಯದೆ  ಮಿಥ್ಯೆಯಾ ನಂಬಿ ನಡೆದಿಹಿನೋ

ಇನ್ನಾದರೂ ನನ್ನ ಮನ್ನಿಸಿ ಹರಸಿ ನಡೆಸೋ ಗುರುವೇ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ನಿನ್ನ ನಾಮ ಮರೆಯಿತು ಮನವು ಮಲಿನವಾಯಿತು

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ನಿನ್ನ ನಾಮ ಮರೆಯಿತು ಮನವು ಮಲಿನವಾಯಿತು

ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆಯ ತೊರೆಯಿತು ತನು ಬಾರವಾಯಿತು|

ನಿನ್ನ ಮಾತ ತೊರೆಯಿತು ಹೃದಯ ಕೇಳದಾಯಿತು

ನಯನ ಕಾಣದಾಯಿತು ದರುಶನ ಮಾಡದಾಯಿತು|

ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಸದಾಯಿತು  ಮಾತು ಹೊರಡದಾಯಿತು

ನಾನು ಮೆರೆಯಿತು ನಿನ್ನ ತೊರೆದು ದೂರ ಮಾಡಿತು|

ತೋರಿಕೆಯ ಬರದಲಿ ನಿನ್ನ ಮರೆತು ಎಲ್ಲಾ ಬೇಡಿತು

ನಿಜ ಬಕುತಿಯ ಮರೆತು ಪದ ಪುಂಜ ಮೆರೆಯಿತು|

ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ನಡೆದಿದೆ ಇದು ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ  ಬದುಕಾಗಿದೆ

ನಿಜವನರಿಯದೆ ನಿನ್ನ ನಂಬದೆ ಬದುಕು ಬರಡಾಗಿದೆ|

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನು ಬೇಡದು ಈ ಜೀವಕೆ ಸಾಕಾಗಿದೆ

ನಿನ್ನರಿವು ಮೂಡಿಸಿ ಎನ್ನನು ನೀ  ಕೈ ಹಿಡಿಯಬಾರದೆ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಉಪವಾಸ ಕುಳಿತು ನಾಮ ಜಪಿಸುವ ಪರಿ ಏನು

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಉಪವಾಸ ಕುಳಿತು ನಾಮ ಜಪಿಸುವ ಪರಿ ಏನು

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಓಡುವ ಮನವ ಹಿಡಿದಿಡಿಲಾರೆ ನಾನು

ನಿನ್ನ ಪಡೆಯಲು ಸುಲಭದ ದಾರಿ ತೋರು ಗುರುವೇ ನೀನು|

ಮಧುರವಾಗಿಹ ಫಲವ ಅರ್ಪಿಸಿ ಸೇವೆ ಮಾಡಲೇನು

ಮದು ತುಂಬಿದ ಹಾಲಿನೊಡೆ ಅಭಿಷೆಕ ಮಾಡಲೇನು

ಎಳನೀರ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಗಂಗೆಯಾ ಸಮರ್ಪಿಸಲೇನು

ಸುಗಂಧ ಪೂರಿತ ಪುಷ್ಪಮಾಲೆಯ ನೀಡಲೇ ನಾನು|

ತುಳಸೀ ಮಾಲೆಯ  ಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ಸಿಂಗರಿಸಲೇ ನಾನು

ಪತ್ರೆಗಳ ತುಂಬಿದ ಮಂಟಪದಿ ನಿನ್ನ ಕೂರಿಸಲೇನು

ಧೂಪ ದೀಪಗಳ ನಡುವೆ ಇರಿಸಿ ಆರಾದಿಸಲೇ ನಾನು

ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರದಲಿ  ನಿತ್ಯ  ಪೂಜಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಲೇನು|

ಕಾಮ ತುಂಬಿದ ಮನದೊಳು ಜಪಿಸಿ ಫಲವಿಲ್ಲವೇನು 

ಮದ ಮತ್ಸರದಿಂದ  ನಡೆದು ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಿದರೇನು

ಕ್ರೋಧ ತುಂಬಿದ ಮನದಿ ಜಪಿಸಿ ಬೇಡಿದರೇನು

ನೀ ಒಲಿಯಲು ಶುದ್ದ ಮನವೊಂದು ಸಾಕಲ್ಲವೇನು|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಗುರುವು ಮಹಾ ಮಹಿಮನೋ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನನ್ನ ಗುರುವು ಮಹಾ ಮಹಿಮನೋ

ಅವನಿಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ವಿಷಯ ಜಗದಲಿ ಇಲ್ಲವೋ|

ಏನು ಮಾಡಿದರೇನು ಅದು ಗುರುವಿಗೆ ಸಾಲದೋ 

ಏನನೂ ಬೇಡನೋ ಅವ  ಎಲ್ಲವನೂ  ಬಿಟ್ಟವನೊ|

ನಲಿದಾನ ಗುರು ನಿಜಬಕುತಿಯ ಕಂಡು ಒಲಿದಾನೋ

ಎಲ್ಲರ ಮನ ಮನದಲೂ ಉಸಿರಲೂ  ಇದ್ಧಾನೋ |

ಕೊಡುವನೋ ನೀ ಬೇಡುವುದ ಗುರು ಹರಸುವನೋ

ಕೇಳುವ ಮೊದಲೇ ಅರಿತು  ನಿನ್ನನು ಸಲಹುವನೋ|

ನುಡಿವನೋ ಮನ ನೋಯದಂತೆ ನಿಜ ಸತ್ಯವನೋ

ಅರಿತು ನಡೆದರೆ ಎಂದೂ ಕೈ ಬಿಡದೇ ಪೊರೆವನೋ|

ಗುರು ಬಕುತಿಯ ಸಾರವ  ಅರುಹಿ  ತೋರಿಹನೋ

ಎಲ್ಲವೂ ಗುರುವೆಂದು ನಂಬಿ ನಡೆದು ತೋರಿಹನೋ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಸಖರಾಯಾಧೀಶನಿಗೆ ಲಾಲಿ

ರಚನೆ: ಶ್ರೀಮತಿ.ಶೈಲಜಾ ಕುಮಾರ್, ಮೈಸೂರು 

ಸಖರಾಯಾಧೀಶನಿಗೆ ಲಾಲಿ

ಗಡ್ಡದ ಅಯ್ಯನಿಗೇ ಲಾಲಿ‌ |

ದತ್ತಸ್ವರೂಪನಿಗೆ ಲಾಲಿ

ನಿಗಮಾಗಮವೇದ್ಯನಿಗೆ ಲಾಲಿ |

ನರದೇಹದಿರುವ ಶಿವನಿಗೆ ಲಾಲಿ

ಸಕಲಜನವಂದಿತಗೇ ಲಾಲಿ || ೧ ||

ಮುಕ್ತಿಪಥತೋರುವಗೆ ಲಾಲಿ

ಬದುಕ ಗಮ್ಯತೋರಿಪಗೆ ಲಾಲಿ |

ಇಹದಲಿ ಕೈ ಹಿಡಿದವಗೆ ಲಾಲಿ

ಪರದ ಮಾರ್ಗಬಂಧುವಿಗೆ ಲಾಲಿ || ೨ ||

ಭಕ್ತರ ಕರ್ಮಕಳೆವಗೆ ಲಾಲಿ

ಸನ್ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಪಗೆ ಲಾಲಿ |

ಮೂರ್ಲೋಕ ಒಡೆಯಗೇ ಲಾಲಿ 

ನನ್ನಾತ್ಮಬಂಧುವಿಗೆ ಲಾಲಿ || ೩ ||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಆಡಲು ಬಾರೊ ಎನ್ನೊಡನೆ ಸದ್ಗುರುರಾಯ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಆಡಲು ಬಾರೊ ಎನ್ನೊಡನೆ ಸದ್ಗುರುರಾಯ

ಬೇಡುತಿಹೆನೊ ಕಾಡದೆ ತಡಮಾಡದೆ ಬೇಗ ||ಪ||

ನೀನಿತ್ತ ಮತಿಯಿಂದ ಕಾಲಕಳೆಯಲಾಗದೆ

ಬೇಸರಗೊಂಡಿಹೆನೊ ಬಹು ತ್ರಾಸೊಳಗೆ ನಾನಿಹೆನೊ

ಲೋಕಜನರ ಒಡನೆ ಆಡಿದರೇನುಂಟು

ಕೇಕೆ ಹಾಕಿ ನಗುವರಯ್ಯ ಅವರು ||೧||

ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ  ಚೆಂಡು ಚಿನ್ನಿದಾಂಡಲ್ಲ

ಚಪ್ಪರಿಸೊ ಬಿಸಿಯೂಟ ಉಂಡ ಮೇಲಲ್ಲ

ದಂಡುದಾಳಿಯ ಕೂಡಿ ಸಂಘ ಮಾಡಲ್ಲ

ಗಂಡಾಂತರ ತರುವಾ ದಂಡ ಇಟ್ಟಲ್ಲ ||೨||

ಧರ್ಮವೆಂಬೋ ಮೈದಾನ ಸೇರಿ

ಸಾಧನೆಯೆಂಬೊ ದಾಳವ ಹಾಕಿ

ಅರಿಷಡ್ವರ್ಗವೆಂಭೊ ಕಾಯ ಉರುಳಿಸಿ

ಆನಂದವೆಂಬೊ ಮನೆಯ ಸೇರಲು ||೩||

ಸಖರಾಯಪುರದ ಎನ್ನಾತ್ಮ ಸಖನೇ

ಶ್ರೀವೇಂಕಟಾಚಲ ನಾಮಾಂಕಿತನೇ

ಅಂಬಾಸುತನೊಡಗೂಡಿ ಈಗಲೇ ಬೇಗನೆ

ಆಡೋ ನಲಿದಾಯುವಂತೆ ಮಾಡೋ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ತೇಯ್ದ ಗಂಧ ತನ್ಮಯದಿ ಕುಯ್ದು ತಂದಾ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ತೇಯ್ದ ಗಂಧ ತನ್ಮಯದಿ ಕುಯ್ದು ತಂದಾ

ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂ ನಿನಗೇ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂ ನಿನಗೇ

ಒಪ್ಪಿಸಲು ಬಲು ಒಪ್ಪದಿಂದಲಿ ನಾವು

ಬಂದೇವೋ ಮುಖ ತೋರೋ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಬಂದೇವೋ ಮುಖ ತೋರೋ ||

ಸಂಪೀಗೆ ಮೂಗೊ ಬಲು ಕೆಂಪಾನೆ ಕಣ್ಣೋನೆ

ಕರುಣೆ ಕಂಪಾ ಚಲ್ಲೋನೆ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಕರುಣೆ ಕಂಪಾ ಚೆಲ್ಲೋನೆ

ದಟ್ಟಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡ ದಿಟ್ಟ ಮೂರುತಿ ರೂಪ

ದಟ್ಟವಾದ ಹೆರಳೋನೆ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ದಟ್ಟವಾದ ಹೆರಳೋನೇ ||

ಕೊಳೆ ಕಳೆಯೊ ಕರವೊಂದು ಕಳೆ ನೀಡೊ ಕರವೊಂದು

ಕನಿಕರದಿ ಎಮ್ಮ ಸಲಹಿದೆ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಕನಿಕರದಿ ಎಮ್ಮ ಸಲಹಿದೆ

ಪಟ್ಟೆ ಪೀಠಾದ ಮುದ್ದಾದೆರಡೂ ಪಾದ

ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ನಮಿಸುವಂತಿದೆ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ನಮಿಸುವಂತಿದೆ ||

ಮುತ್ತಂಥ ಮಾತೊ ಮನಸಿಗೆ ನಾಟೋ

ಬಾಣದಂತಿಹುದಲ್ಲೋ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಬಾಣದಂತಿಹುದಲ್ಲೋ

ಬೇಕೆಂಬುದಾ ಬಿಡಿಸಿ ಸಾಕೆಂಬುದಾ ಕಲಿಸೋ

ಅರಿವಿನರಮನೆ ದೊರೆಯೋ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಅರಿವಿನರಮನೆ ದೊರೆಯೊ ||

ಸಖರಾಯಪಟ್ಟಣದ ಶ್ರೀವೇಂಕಟಾಚಲ

ನಿಜ ಸಖ ನೀನಯ್ಯ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ನಿಜಸಖ ನೀನಯ್ಯ

ಅಂಬಾಸುತನ ಅಂತರಂಗದ ಹಿರಿದೈವ

ಗುರುನಾಥ ಅವಧೂತ ಗಡ್ಡದಯ್ಯ

ಗುರುನಾಥ ಅವಧೂತ ||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಹೊಸಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಂತ ಗುರುವು ನೋಡಿರೊ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಹೊಸಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಂತ ಗುರುವು ನೋಡಿರೊ

ಹಸಿರು ತೋರಣದ ಕೆಳಗೆ ಅವನ ದಿವ್ಯ ರೂಪ ಕಾಣಿರೊ ||ಪ||

ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ ಕರೆಯಲು ಮಾತು ಕೊಟ್ಟನೊ

ಮರೆಯದೆ ನಾ ಬರುವೆ ಮುತ್ತೈದೆ ಎಂದನೊ

ಒಮ್ಮೆ ಅಡಿಯನಿಡಲು ಮನೆಗೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವೆ

ಮರಳಿ ಹೋಗೆಂದರೂ ಹೋಗಲಾರೆ ಎಂದನು ||೧||

ಎಲ್ಲರಂಥೆ ನಾನು ಬರುವೆ ಪೂರ್ಣಕುಂಭವೇತಕೆ

ಪಾದಪೂಜೆ ಒಲ್ಲೇ ಸರಿಯೇ ಒಳಗೆ ಬರಲೆ ಎನ್ನುತ್ತಾ

ಪಟ್ಟೆ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಮಾಡಿದಡುಗೆ ಉಣ್ಣೆನು

ಪುಟ್ಟದಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬಡಿಸು ಎಂದನು ||೨||

ಮೆರೆಯದವನು ಮರೆಯದವನು ಮೂರ್ತಿರೂಪನು

ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಬಂದ ಸನ್ಮಂಗಳಕರನು

ಭಾವ ತುಂಬಿ ಬೇಡಲು ಇಂದು ಬಂದನು

ಸುಶೀಲೆಗಿತ್ತ ಮಾತನು ನೆಡೆಸಿ ನಿಂತನು ||೩||

ದಿಟ್ಟನಾಗಿ ದಟ್ಟಿಯೊಂದ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು

ಸಖರಾಯಪುರದಿಂದ ಸದ್ಗುರುನಾಥನು

ಎಲ್ಲರಂಥರಲ್ಲ ಇವನು ಸರಳ ಸುಂದರನು

ಅಂಬಾಸುತನಂತರಂಗದೊಳಗೆ ಮೆರೆವನು ||೪||