ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಹೊಸಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಂತ ಗುರುವು ನೋಡಿರೊ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಹೊಸಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು ನಿಂತ ಗುರುವು ನೋಡಿರೊ

ಹಸಿರು ತೋರಣದ ಕೆಳಗೆ ಅವನ ದಿವ್ಯ ರೂಪ ಕಾಣಿರೊ ||ಪ||

ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ ಕರೆಯಲು ಮಾತು ಕೊಟ್ಟನೊ

ಮರೆಯದೆ ನಾ ಬರುವೆ ಮುತ್ತೈದೆ ಎಂದನೊ

ಒಮ್ಮೆ ಅಡಿಯನಿಡಲು ಮನೆಗೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವೆ

ಮರಳಿ ಹೋಗೆಂದರೂ ಹೋಗಲಾರೆ ಎಂದನು ||೧||

ಎಲ್ಲರಂಥೆ ನಾನು ಬರುವೆ ಪೂರ್ಣಕುಂಭವೇತಕೆ

ಪಾದಪೂಜೆ ಒಲ್ಲೇ ಸರಿಯೇ ಒಳಗೆ ಬರಲೆ ಎನ್ನುತ್ತಾ

ಪಟ್ಟೆ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ಮಾಡಿದಡುಗೆ ಉಣ್ಣೆನು

ಪುಟ್ಟದಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬಡಿಸು ಎಂದನು ||೨||

ಮೆರೆಯದವನು ಮರೆಯದವನು ಮೂರ್ತಿರೂಪನು

ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಬಂದ ಸನ್ಮಂಗಳಕರನು

ಭಾವ ತುಂಬಿ ಬೇಡಲು ಇಂದು ಬಂದನು

ಸುಶೀಲೆಗಿತ್ತ ಮಾತನು ನೆಡೆಸಿ ನಿಂತನು ||೩||

ದಿಟ್ಟನಾಗಿ ದಟ್ಟಿಯೊಂದ ಉಟ್ಟುಕೊಂಡು

ಸಖರಾಯಪುರದಿಂದ ಸದ್ಗುರುನಾಥನು

ಎಲ್ಲರಂಥರಲ್ಲ ಇವನು ಸರಳ ಸುಂದರನು

ಅಂಬಾಸುತನಂತರಂಗದೊಳಗೆ ಮೆರೆವನು ||೪||