ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಮನ್ನಿಸೋ  ಎನ್ನ ಗುರುನಾಥ  ಎನ್ನ ಮನ್ನಿಸೋ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಮನ್ನಿಸೋ  ಎನ್ನ ಗುರುನಾಥ  ಎನ್ನ ಮನ್ನಿಸೋ

ಪಾಮರನು ನಾನು ಎಡುವುದು ಸಹಜ ಮನ್ನಿಸೋ|

ಅರಿತು ಮಾಡುವೆನು ಪಾಪ ಲೌಕಿಕದ ಬದುಕಿನಲಿ

ತೋರಿಕೆಯ ಬದುಕು  ಆಸೆ ಬುರುಕನ ಹಾದಿಯಲಿ|

ಆಡುವ ನುಡಿಗೂ  ಮಾಡುವ ಕೃತಿಗೂ ಬೇಧವಿಹುದು

ಅರಿತು ಮಾಡುವ ಕರ್ಮದಲಿ ದೇಹ ಮುಳುಗಿಹುದು|

ಬೇಡೆಂದರೂ ಬೆನ್ನ ಬಿದ್ದಿದೆ ಆಸೆಗಳ ಮಹಾಪೂರ

ಬದಲಾವಣೆ ನಾಳೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲಿ ಬಲುದೂರ|

ಬಣ್ಣದ ಬದುಕಿನೆಡೆ ಮನ ಓಡುವುದು ಗುರುವೇ

ತೋರದಾದೆ ನಿಜ ಭಕುತಿಯ ನಿನ್ನಲಿ  ಓ ಗುರುವೇ|

ನಿನ್ನ ನೆನೆದರೆ ಇಹುದು ಎಲ್ಲದಕೂ ನಿತ್ಯ ಪರಿಹಾರ

ನೆನೆಯುವ ಮನ ಕೊಡು ಓ ಗುರುವೇ ನಿರಂತರ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ನಾನೇನು ಮಾಡಿದೆ ಗುರುವೆ ಮುನಿಸೇಕೆ ಎನ್ನಮೇಲೆ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ನಾನೇನು ಮಾಡಿದೆ ಗುರುವೆ ಮುನಿಸೇಕೆ ಎನ್ನಮೇಲೆ

ನಿನ್ನ ಪಾದಾರವಿಂದಕೆ ಎನ್ನ ಶಿರವಿರಸಿ ನಾ ಬೇಡುವೆ|

ಎನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯಲಿ ಬರೀ ಸ್ವಾರ್ಥವೇ ತುಂಬಿದೆಯೇ

ಎನ್ನ ಬಕುತಿಯಲಿ ಶುದ್ದ ಮನಸಿನಾ ಕೊರತೆಯೇ|

ನೀ ಕಾಣದ ಮನವದು  ಎಲ್ಲಿದೆ ಹೇಳು ಓ ಗುರುವೇ

ಮಾತು ಕೃತಿಯಲಿ ಲೋಪ ಬಂದಿತೇ ನನ್ನ ಗುರುವೇ|

ಬದುಕು ನಡೆಸುವ  ಬರದಿ ದಾರಿ  ತಪ್ಪಿದೆನೆ ಗುರುವೇ

ಅನ್ಯರ ಮನನೋಯಿಸಿ ಬಾಳು ಕಟ್ಟಿದೆನೆ ಗುರುವೇ|

ಎನ್ನ ಬಲ್ಲವ ನೀನೇ ನನ್ನ ಕಾಯಬೇಕಲ್ಲವೇ ಗುರುವೇ

ನೀನು ಮುನಿದೊಡೆ ಇನ್ಯಾರ ನಾ ಬೇಡಲಿ ಗುರುವೇ|

ಏನು ಬೇಡಲಿ ತಿಳಿದೂ ಸುಮ್ಮನೇಕಿರುವೆ ಗುರುವೇ

ನಿನ್ನ ಮೌನದ ಮುನಿಸು ಹಾರೈಕೆಯು ನನ್ನ ಗುರುವೇ |

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಅವತರಿಸಿದೆ ನೀ ಈ ಪುಣ್ಯ ಭೂಮಿಯಲಿ ಗುರುವೇ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಅವತರಿಸಿದೆ ನೀ ಈ ಪುಣ್ಯ ಭೂಮಿಯಲಿ ಗುರುವೇ

ಕಲಿರಾಯನ ಅಬ್ಬರಿಕೆಯ ಪರ್ವ ಕಾಲದಲಿ ಗುರುವೇ ||

ನಡೆದಾಡುವ ದೇವ ನೀನು ಪ್ರಕಟಗೊಂಡೆ ಗುರುವೇ

ಅಡಿಗಡಿಗೂ ಕಲಿಯ ಕ್ರೂರ ದೃಷ್ಟಿಯ ಮುಂದೆ

ಪಾಪ ಕರ್ಮ ತುಂಬಿ ತೊಳುಕುವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲೂ

ಹರಸಿ ಉದ್ದಾರ ಮಾಡಲು ಅವತರಿಸಿದೆ  ಗುರುವೇ||

ಕರ್ಮಬಂಧನದ ಅರಿವಿದ್ದರೂ ಕರ್ಮಮಾಡುತಿಹೆವು

ಕಲಿಯ ಪಾಪ ಕೂಪದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ಧಿಹೆವು ನಾವು

ಸೂಕ್ಷ್ಮಮತಿ ನೀನು ನಮ್ಮ ಸಲಹೂ ಗುರುದೇವ

ಬಂದ ಮುಕ್ತಗೊಲಿಸು ಎಲ್ಲರ ನಮ್ಮ ಮಹಾದೇವ||

ನಾಜೂಕಿನ ನಯವಂಚಕರ ಮಾಯಾ ಜಾಲದಲಿ

ನರ ಜೀವಿಗಳ  ಪಾಪ ಕೂಪದ ನಿತ್ಯ ತೊಳಲಾಟದಲಿ 

ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಬದುಕು ನಡೆಸುತಾ ಭ್ರಮೆಯ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿ

ನಿನ್ನ ನಾಮವೊಂದು ಕಂಡಿತು ಮುಕ್ತಿಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಹರನೊಳು ಗುರುವ ನಾ ಕಂಡೆ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಹರನೊಳು ಗುರುವ ನಾ ಕಂಡೆ

ಸದ್ಗುರುವಿನೊಳು ಹರನನು ನಾ ಕಂಡೆ ||ಪ||

ಹರನೆ ಗುರುವು ಗುರುವೆ ಹರನು

ಬೇಧವಿರದೆ ಇಲ್ಲಿ ಸಮನು ಎಂಬುದನು ನಾ ಅರಿತೆ ||ಅ.ಪ||

ಲಿಂಗರೂಪಿ ಹರನು ಇಲ್ಲಿ

ಅಂಗ ಧರಿಸಿ ಕಂಡಿಹನು ಮಂಗಳಾಂಗನಾಗಿಹನು

ಚಿತ್ತಭ್ರಾಂತಿಯ ಸುಟ್ಟಿಹನು, ಜ್ಞಾನಗಂಗೆಯ ಹರಿಸಿಹನು ||೧||

ಸುಸಂಘಪೂರ್ಣ ಗುರುವು ಇಂದು

ಲಿಂಗದೊಳಗೆ ಕುಳಿತಿಹನು ಯೋಗಿಯಂತೆ ಸುಮ್ಮನಿಹನು

ಶಕ್ತಿಯಿಂದೊಡಗೂಡಿಹನು ಎನ್ನಂಬೆಯ ತೋರಿಸಿಹನು ||೨||

ಹರಿಹರಪುರದೊಳಗೆ ಹರನಾ ಗುಡಿಯಾ ಒಳಗೆ

ಸಖರಾಯಪುರದಾ ಸದ್ಗುರು ತಾ ಕಂಡಿಹನು

ಅಂಬಾಸುತನಾ ಹರಸಿಹನು ಕ್ಷಣದೊಳು ತಾ ಮಾಯವಾಗಿಹನು ||೩||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಹದ ಮಳೆಯಂತಿಹುದಮ್ಮ ಸತ್ಸಂಗ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಹದ ಮಳೆಯಂತಿಹುದಮ್ಮ ಸತ್ಸಂಗ

ಹದ ಮಳೆಯಂತಿಹುದಮ್ಮ ||ಪ||

ಹದ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಮ್ಮ ಬದು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿ

ಮನವಾ ನೀ ಹದ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಮ್ಮ ||ಅ.ಪ||

ಹೊದ್ದು ಮಲಗದೆ ಕದ್ದು ಬಾಳದೆ ಇನ್ನು

ಉತ್ತಮ್ಮ ನೀನೀಗ ಮನವ

ತನುವೆಂಬಾ ಎತ್ತನು ಕಟ್ಟಿ

ತೃಣ ಕಳೆಯನೆಲ್ಲವ ಸುಟ್ಟಿ ||೧||

ಸಜ್ಜನರಿತ್ತ ಭಕ್ತಿ ಬೀಜವ ನೆಟ್ಟು

ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯವೆಂಬಾ ಗೊಬ್ಬರವಿಟ್ಟು

ಸಾಧು ಸಂತರ ರಕ್ಷೆಯ ಬೇಲಿಯ ಕಟ್ಟು

ನಾನೆಂಬುದಿರದಾ ಬೆದರು ಬೊಂಬೆಯನಿಟ್ಟು ||೨||

ಗುರುರಕ್ಷೆ ಎಂಬಾ ಮಳೆ ಬಾರದೆ ಇರದು

ಗುಣಪೂರ್ಣ ಬೆಳೆಯನ್ಯಾರು ಕದಿಯರು

ಅಂಬಾಸುತನಾ ಈ ಪದವಾ ಕೇಳಮ್ಮ

ಅಂತರಂಗದೊಳು ಬೇಸಾಯ ಮಾಡಮ್ಮ ||೩||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಸಮನ್ಯಾರಿಲ್ಲ ಇವನಿಗೇ ಸದ್ಗುರುವಿಗೆ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಸಮನ್ಯಾರಿಲ್ಲ ಇವನಿಗೇ ಸದ್ಗುರುವಿಗೆ

ಸಮನ್ಯಾರಿಲ್ಲ ಇವನಿಗೆ ||ಪ||

ಅಸಮಾನ್ಯ ಈ ಅವಧೂತ

ಅಸಮತೆಯಾ ಕಳೆವಾತ

ಆದ್ಯಂತರಹಿತ ಈ ಅವಧೂತ

ಅಗಣಿತ ಗುಣಗಣ ಭೂಷಿತ ||೧||

ಆನಂದ ರೂಪ ಈ ಅವಧೂತ

ಅಲ್ಪತೆಯಾ ಅಳಿಸುವಾತ

ಅಚ್ಚುತ ಅನಂತ ಈ ಅವಧೂತ

ಅತಿಷಯ ಪ್ರೇಮಕೆ ಕರಗುವಾತ ||೨||

ಅಮ್ಮನಂತಿಹ ಈ ಅವಧೂತ

ಅನ್ನವನು ಉಣಿಸುವಾತ

ಸಖನಂತಿರುವಾತ ಈ ಅವಧೂತ

ಸಖರಾಯಪುರದಿ ನೆಲೆಸಿದಾತ ||೩||

ಅಂಬಾಸುತನಾ ದೊರೆಯೀತ

ಜಗದಂಬಿಕೆಯಾ ತೋರಿಸುವಾತ

ಶ್ರೀವೇಂಕಟಾಚಲ ನಾಮಾಂಕಿತ

ಗುರುನಾಥ ಅವಧೂತ ನಿಜದೈವನೀತ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಅಮ್ಮ ನೋಡೇ ಗುರು ಬಂದಿಹರು ಅಮ್ಮಾ ನೋಡೇ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಅಮ್ಮ ನೋಡೇ ಗುರು ಬಂದಿಹರು ಅಮ್ಮಾ ನೋಡೇ

ನಗುಮುಖದ ಸರದಾರ ಹರಸುತ ತಾ ಕುಳಿತಿಹರು|

ಮಂದಹಾಸವ ಬೀರುತ ಎನ್ನ  ಸನಿಹ ಬಾ ಎಂದಿಹರು

ಕೈತುತ್ತು ನೀಡುತ ಗುರು ಎನ್ನ ಬವಣೆಯ ಕಳೆದಿಹರು|

ಮನದಿ ಮೂಡುವ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂ ನೀಡುವೆ ಅಮ್ಮ

ನನ್ನ  ಹೃದಯ ಕಮಲದಲಿ ಗುರು ನೆಲಸಲಿ ಅಮ್ಮ |

ಈ ದೇಹವ ಹಣ್ಣು ಮಾಡಿ ನೀಡೆಂದರು ಅಮ್ಮಾ

ಮಸ್ತಕದಲಿ ತನ್ನ ನುಡಿ ಅಚ್ಚಾಗಿರಲಿ ಎಂದರಮ್ಮಾ|

 

ಆಡುವ ಮಾತಿಗೆ ಬಲು ಹಿಡಿತವಿರಲಿ ಎಂದರಮ್ಮಾ

ಮನ ನೋಯಿಸದಲಿ ಬದುಕು ನಡೆಸೆಂದರಮ್ಮಾ|

ಒಂದು ಪತ್ರೆ ಸಾಕು ನೂರಾರು ಬಾರಿ ಜಪಿಸೆಂದರಮ್ಮ

ಅನ್ಯರ ಬದುಕಿನಾ ಹುಳುಕು ನಿನದಲ್ಲಾ ಎಂದರಮ್ಮ |

ರಾಮನಾ ಕಥೆ ಬರೀ ಕಥೆ ಅಲ್ಲ ಎಂದರು ಅಮ್ಮಾ

ರಾಮನಂತೆ ನಿನ್ನ ಬದುಕು ನಡೆಸೆಂದರು ಅಮ್ಮಾ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಬಾ ಬಾರಯ್ಯ ಸದ್ಗುರು ಮಹರಾಯ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಬಾ ಬಾರಯ್ಯ ಸದ್ಗುರು ಮಹರಾಯ

ಬಾ ಬಾರಯ್ಯ ನಾ ನಿನ್ನವನಯ್ಯ ||ಪ||

ಮುಕುತಿಯ ಬೇಡೆನೊ ವಿರಕುತಿಯ ಬೇಡೆನೊ

ಶಕುತಿಯ ಬೇಡೆನೊ ಸಿರಿಯ ಬೇಡೆನೊ

ನೀ ನನ್ನವನೆಂದು ಒಮ್ಮೆ ನೀ ಹೇಳಲು

ಬೇಡುವೆನಯ್ಯ ನಾ ಬಾಗುವೆನಯ್ಯಾ ||೧||

ಜ್ಞಾನವ ಕೇಳೆನೊ ಸಾಧನೆ ಕೇಳೆನೊ

ನಿನ್ನ ಬೋಧನೆ ಹೊರತು ನಾನೇನು ಕೇಳೆನೊ

ಪಾದ ಸೇವೆ ಕೇಳೆನೋ ಪದಪದುಮ ಬಯಸೆನೊ

ನೀನಿತ್ತ ಪದದೇ ನಿನ್ನ ಅರ್ಚಿಸುವೆನೊ ||೨||

ದೂರದಲ್ಲೆ ನಿಂತು ನಿನ್ನಾ ದರುಶನ ಗೈದು

ನಾ ನಮಿಸುವೆನೊ ನಿನ್ನನೆಂದು ಕಾಡೆನೊ

ಪಾದ ಪಿಡಿದು ಭೋಗದಿ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡೆನೊ

ಎನ್ನ ಮನಮಂದಿರದಿ ನಿನ್ನ ಆರಾಧಿಪೆನೊ ||೩||

ಪ್ರಶ್ನೆ ಇತ್ತು ಉತ್ತರ ಬಯಸುವವ ನಾನಲ್ಲ

ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕೆಂಬಾ ಹಂಬಲ ಎನಗಿಲ್ಲ

ಕೊಟ್ಟಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನಾಮ ಎನಗಿನ್ನೇನಯ್ಯ

ನಾಮದೊಳಗೇ ಗುಣಧಾಮ ನಿನ್ನ ನಾ ಕಾಣ್ವೆನಯ್ಯ ||೪||

ಸಖರಾಯಪುರದಾ ಓ ಎನ್ನ ಸಖನೇ

ಸುಖವೋ ದುಖವೋ ನೀನಿಟ್ಟಂತೆ ನಾನಿರುವೆ

ಈ ಅಂಬಾಸುತ ನಿನ್ನ ಚರಣ ಸೇವಕರ ಸೇವಕ

ಆ ಸೇವೆ ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸೊ ಸೇವ್ಯ ಸೇವಕನನ್ನಾಗಿಸೊ ||೫||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಬರುತಾನೆ ನೋಡೆ ಎನ್ನ ಗುರು ನಗುತಾನೆ ನೋಡೆ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಬರುತಾನೆ ನೋಡೆ ಎನ್ನ ಗುರು ನಗುತಾನೆ ನೋಡೆ

ಕರೆದಾನೆ ನೋಡೆ ಎನ್ನ ಗುರು ಕರುಣಾಳು ಅವ ಕಾಣೆ ||ಪ||

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ಎನ್ನ ಗುರು ಕಲ್ಲಿನೊಳಗವಿತಿಲ್ಲ

ಬಲ್ಲಿದವರಿಗವನಿಲ್ಲ  ಬಲ್ಲವರಿಗೆ ಬೆಲ್ಲ 

ಸೊಲ್ಲಿನಲೆ ಮನ ಸೋಲಿಸಿ ಇವನಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲುವನಲ್ಲ

ಅರಿತವರು ಯಾರಿಲ್ಲ ಇವನ ಲೀಲಾ ||೧||

ಕಾಷಾಯ ಧರಿಸಿಲ್ಲ ಎನ್ನ ಗುರು ಕಿರೀಟ ಹೊತ್ತಿಲ್ಲ

ಧನಕನಕ ಕೇಳೋಲ್ಲ ಅವಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ್ದೇ ಇಲ್ಲ

ನಂಬಿದರೆ ಬಿಡಲೊಲ್ಲ ನಂಬದಿರೆ ಕಾಡೋಲ್ಲ

ಬೇಡಿದವರಿಗೆಂದಿಗೂ ಇಹುದಿವನದೇ ಬಲ ||೨||

ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಹೇಳೋಲ್ಲ ಎನ್ನ ಗುರು ಅಂಕೆಶಂಕೆಗೆ ಇಲ್ಲ

ಧರ್ಮವಾ ಬಿಡಲೋಲ್ಲ ಧಾತ ಜಗಕೆಲ್ಲ

ಸಾಲದಿಹ ಜ್ಞಾನವಾ ನೀಡುವ ಇವನೇ ಜಗಲೋಲ

ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದು ಇವನ ದೈವಜಾಲ ||೩||

ಸಖರಾಯಪುರದೊಳಗೆ ಇವ ಕಂಡನಲ್ಲ

ಸದ್ಗುರು ಸ್ಥಾನದಿ ಅಂಬಾಸುತನ ಪೊರೆದಿಹನಲ್ಲ

ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥ ನಿಜದತ್ತ ಎನಿಸಿಹನಲ್ಲ

ಎನ್ನ ಗುರು ಎನ್ನ ಗುರು ಎನುತ ಜನ ಕರೆದಿಹರಲ್ಲ ||೪|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಯಾರೇನೇ ಎಂದರೆನಗೇನು

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಯಾರೇನೇ ಎಂದರೆನಗೇನು

ಯಮ ಬಂದು ನಿಂತರು ಹೆದರೆನು ನಾನಿನ್ನು ||ಪ||

ಜ್ಞಾನದಾಯಕ ಗುರುವು ಜೊತೆಗಿರೆ

ಭಯನಿವಾರಿಣಿ ದುರ್ಗಿಯೊಡನಿರೆ 

ಆನಂದದಿ ಅವರಿಟ್ಟಂತೆ ನಾನಿರುವೆ||ಅ.ಪ||

ಹೊನ್ನಿನಾಸೆಗೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ

ಹದಿಹರಯದ ಬಯಕೆಯೊಳಗೆ ನಾ ಬಿದ್ದೆ

ಕದ್ದೆ ಮಣ್ಣನು ಮೆದ್ದೆ ಗುದ್ದನು ತಿಂದೆ ಗದ್ದಿಗೆಯಿಂದ ಬಿದ್ದೆ

ಗುರಿ ಕಾರಣದೆ ಗುರು ಕಾಪಾಡೆಂದು ನಾನೆದ್ದಿರಲು ||೧||

ಆರು ಜನ ರಕ್ಕಸರು ಅರಿವಿರದೇ

ಎನ್ನೊಳಗೆ ಕುಳಿತು ಸಮರವ ಸಾರಿದರು

ಸೋತೆನೆಂದು ಕಾಯೆಯೆಂದು ತಾಯಿ ಎದುರಲಿ ಮೊರೆ ಇಡಲು

ನಗುತ ಬಂದಂಬಿಕೆ ದುಷ್ಟರ ಸೀಳಿ ಎನ್ನ ಪೊರೆದಿರಲು ||೨||

ಗುರು ರೂಪಿಣಿ ಎನ್ನ ಮಹತಾಯಿ

ಹೆತ್ತವಳ ಮಮತೆಯ ನೀಡುವನು ಎನ್ನ ಗುರುದೇವಾ

ಆಕೆಯೊಳಗೆ ಈತನನ್ನು ಈತನೊಳಗೆ ಆಕೆಯನ್ನು

ಕಂಡು ಸುಖಿಸುವ ಪರಮ ಸೌಭಾಗ್ಯ ಎನಗಿರಲು ||೩||

ಸಖರಾಯಪುರದ ಅವಧೂತ

ಹರಿಹರಪುರವಾಸಿನಿ  ದುರ್ಗಾಂಬಿಕೆ

ಅಂಬಾಸುತಗೆ ಗತಿಯು ಇವರೇ ಅಂಬಾಸುತಗೆ ಮತಿಯು ಇವರೇ

ಅಂಬಾಸುತನೆಂಬ ಹೆಸರು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಇವರಿಂದಲೇ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||ಪ||

ಎಲ್ಲಾ ಈಶ್ವರನಿಚ್ಚೆ ಈಶ್ವರನಿಚ್ಚೆ

ನಶ್ವರ ನಿನ್ನೆಚ್ಚೆ ಎಂದರಿವು ಮೂಡಿಸಿದಾ

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ 

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||೧||

ಆಶ್ರಮದಾ ಶ್ರಮ ಹೊರದವನು

ಕೂಡಿ ಕಳೆಯೊ ಲೆಕ್ಕವ ಕಲಿಸುವಾ

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೋ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||೨||

ಮರಿಬೇಡ ಮುರಿಬೇಡ ಮೆರೆಯಲು ಬೇಡ

ಮಾತಿನ ಹಿಡಿತವಾ ಬಿಡಬೇಡ ಎಂದಾ

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||೩||

ಕಾರ್ಯ ಬಹಳಾ ಕಾಮನೆ ಇರಲಿ ವಿರಳಾ

ಕರ್ತೃ ನೀನಲ್ಲ ಅವನೆಂದು ಪೇಳಿದ

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||೪||

ಸತ್ಸಂಗ ಸತ್ಚಿಂತನೆ ಸಂತ ಸೇವೆ

ಸುಲಭೋಪಾಯ ಸಾಧನೆಗೆಂದು ಸಾರಿದ

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ ||೫||

ಸಖರಾಯಪುರದಿಂದ ಸದ್ಗುರು

ಅಂಬಾಸುತನ ಅರಿವಿನ ಅರಮನೆಯ ಗುರು

ಭಗವಂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ

ಅವಧೂತ ಬಂದಾ ನೋಡೊ||೬||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ದೂರಕೆ ತಳ್ಳುವೆ ಎನಲು ನೀನ್ಯಾರೊ ಗುರುವೇ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ದೂರಕೆ ತಳ್ಳುವೆ ಎನಲು ನೀನ್ಯಾರೊ ಗುರುವೇ

ಸನಿಹದೆ ನಾನಿರುವೆ ಎನಲು ನಾನ್ಯಾರೊ ಗುರುವೇ ||ಪ||

ಇಂದು ನೆನ್ನೆಯದು ಏನೀ ಸಂಬಂಧ

ತಿಳಿದವರು ಹೇಳಿದರು ಇದು ಜನುಮದ ಅನುಬಂಧ

ಗುರಿ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ನಾ ತೊಳಲಾಡಿರಲು

ಕರ ಪಿಡಿದಾ ಗುರುವೇ ನೀ ಕೈ ಬಿಡುವೆಯೊ ಏನು? ||೧||

ಮನಮಂದಿರದಿ ನಿಂತೆ ಮನವನೆ ಗುಡಿಯಾಗಿಸಿದೆ

ಮನ ತೊರೆಯುವ ಮಾತ ನೀನೇತಕೆ ಆಡಿರುವೆ

ಬಿಟ್ಟಿರುವೆಯೊ ಏನೋ ನೀ ನನ್ನನ್ನೂ

ಬಿಡದೇ ಭಜಿಸಿಹ ಈ ನಿನ್ನ ಮಗನನ್ನು ||೨||

ದಾಸರು ಪೇಳಿದರು ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲ

ನಾ ಹೇಳುತಿಹೆನೊ ಈಗ ನೀನಿರದೆ ಬದುಕಿಲ್ಲ

ನೀ ತೊರೆದರು ನಾ ತೊರೆಯೇ ಪ್ರಭುವೇ ಗುರುವೇ

ಗತಿ ನೀ ಮತಿ ನೀ ಸ್ತುತಿ ನೀ ಎನಗೆ ಗುರುವೇ ||೩||

ಅರಿಯದೆ ಬಂದೆ ಅರಿವಾಗುತ ನಿಂತೇ

ಅಂಬಾಸುತಗೆ ಆಶ್ರಯವನೆ ಇತ್ತೇ

ಹೇ ಸಖರಾಯಪುರವರಾಧೀಶ್ವರಾ

ಮರೆತು ಮರೆತು ತೊರೆಯುವೆ ಎನ್ನದಿರೊ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಹೇಗೆ ಭಜಿಸಲಿ ಗುರುವೇ ಪದಗಳೇ ಸಾಲದಾಗಿದೆ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಹೇಗೆ ಭಜಿಸಲಿ ಗುರುವೇ ಪದಗಳೇ ಸಾಲದಾಗಿದೆ

ಮನದಿ  ಮೂಡುವ ಭಾವಕೆ ಅಂತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದಾಗಿದೆ|

ಮನವು ಮರುಗಿದೆ ಮೂಕ ರಾಗದಿ ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ

ತನುವು ಭಾರವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯ ತಾ ಮಾಡದೆ| 

ಭಕ್ತಿ ಹೊರತು ಆರ್ಪಿಸಲು ಬೇರೇನಿಲ್ಲಾ  ಗುರುವೇ

ನಿತ್ಯ ನಿನ್ನ ನೆನೆಯದೆ ಮತ್ತೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗುರುವೇ|

 ಜೀವಕೆ ಇನ್ಯಾರ ಬಯವಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿದ್ಧಾಗ

 ಹಸಿವಿಲ್ಲಾ  ಧಣಿವಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ನಾಮದ ರಸ ಉಂಡಾಗ|

ಅನ್ಯರ ಚಿಂತೆ ಯಾಕೆ ನೀನಿರುವಾಗ ನನ್ನ ಗುರುವೇ

 ಅಂತರಾಳದಲಿ ನೀ ನೆಲೆ  ನಿಂತರೆ ಸಾಕು ಗುರುವೇ|

ಬೇರೇನೂ ಬೇಡೆನು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯ ಹೊರತು ಗುರುವೇ

ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕು ನಡೆಸುವ ಬಲ ನೀಡೋ ಗುರುವೇ|

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ತಡಮಾಡದೇ ಬೇಗ ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡೈ ಗುರುವೇ

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ತಡಮಾಡದೇ ಬೇಗ ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡೈ ಗುರುವೇ

ನಿನ್ನಂಗಳದಿ ನಿಂತು ನಾ ಬೇಡುತಿಹೆನು ||ಪ||

ಬಿಡಲಾರೆ ನೀ ಸ್ಥಳವಾ ನೀ ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡದೆ

ಬಡವ ನಾನಯ್ಯ ಬಹು ಬಳಲಿ ಬಂದಿಹೆನಯ್ಯಾ ||ಅ.ಪ||

ಕುಕ್ಷಿಯನೆ ಬಳಸಿ ಬಂದೆ ಖಾಲಿ ಜೋಳಿಗೆ ತಂದೆ

ನೀಡುವವರ ಕಾಣದಾದೇ ಹಸಿದು ಬೆಂಡಾದೆ

ಪುಣ್ಯಾತ್ಮರು ಪೇಳಿದರು ಪೋಗು ಸಖರಾಯಪುರಕೆ

ಅವಧೂತನೆಂಬಾ ಅರಸನಾ ಮನೆಗೆಂದು  ||೧||

ನೀ ಸಾಹುಕಾರನಂತೇ ಈ ಜಗದ ಒಡೆಯನಂತೆ

ಬೇಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ನೀಡಿ ಭಕ್ತರಾ ಪೊರೆವೆಯಂತೆ

ಭಕ್ತವತ್ಸಲನೆಂಬಾ ಬಿರುದ ಪೊತ್ತಿಹೆಯಂತೆ

ದೋಷಪೂರ್ಣರ ದೋಷವನು ನೀ ಕಳೆವೆಯಂತೆ ||೨||

ಭಕ್ತಿ ಎಂಬಾ ಅನ್ನವನು ಉಣಿಸಯ್ಯ ಎನಗೀಗ 

ಜ್ಞಾನವೆಂಬೊ ಹಣವ ನೀಡಯ್ಯ ಬೇಗ 

ವೈರಾಗ್ಯವೆಂಬೊ ಘನ ಧಾನ್ಯವಾ ನೀ ನೀಡಿ

ಎನ್ನ ಜೋಳಿಗೆಯಾ ತುಂಬಿಸೋ ಬೇಗ  ||೩||

ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥ ಸದ್ಭಕ್ತ ಪರಿಪಾಲಕ

ಅಂಬಾಸುತನ ಈ ಮೊರೆಯಾ ಆಲಿಸೊ ಬೇಗ 

ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡೀಗಲೇ ರಕ್ಷೆ ನೀನೇ ಎನಗೆ

ಈ ಶಿಕ್ಷೆ ತಾಳಲಾರೆನೋ ನಿನ್ನ ಕಾಣದೇ ಇರೆನೊ ||೪||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ನಾನು ಎನ್ನುವುದೇನಿದೆ ಗುರುವೇ

ರಚನೆ: ಶ್ರೀಮತಿ.ಶೈಲಜಾ ಕುಮಾರ್, ಮೈಸೂರು 

ನಾನು ಎನ್ನುವುದೇನಿದೆ ಗುರುವೇ

ಎಲ್ಲವೂ ನೀನೇ ಆಗಿರುವಾಗ |

ನನ್ನದು ಎನ್ನುವುದೇನಿದೆ ಪ್ರಭುವೆ

ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನದಾಗಿರುವಾಗ ||

ಕಲಿ ಎಂದರೆ ಕಲಿತುಬಿಡುವೆ  

 ಸಕಲ ವಿದ್ಯೆಗಳನ್ನು

ನುಡಿ ಎಂದರೆ ನುಡಿದುಬಿಡುವೆ

ಅಮೃತವಾಣಿಯನ್ನು |

ಮರೆ ಎಂದರೆ ಮರೆತುಬಿಡುವೆ 

ಅವಿದ್ಯೆಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನು 

ನೆಡೆ ಎಂದರೆ ನೆಡೆದುಬಿಡುವೆ

ಜಗದ ವ್ಯಾಪಾರವ ಮುಗಿಸಿ ||

ಇರು ಎಂದರೆ ಇದ್ದುಬಿಡುವೆ

ಕಮಲದೆಲೆಯ ನೀರಿನಂತೆ |

ನಲಿ ಎಂದರೆ ನಲಿದುಬಿಡುವೆ

ಸಂತಸದಿ ಕುಣಿವ ನವಿಲಿನಂತೆ ||

ಮಾಡು ಎಂದರೆ ಮಾಡಿಬಿಡುವೆ

ಮಾಡಲಸಾಧ್ಯವಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು 

ಹಾಡು ಎಂದರೆ ಹಾಡಿಬಿಡುವೆ 

ನಿನ್ನ ನಾಮಾಮೃತದ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು || ೨ ||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಗುರುವು ಬರುವನಮ್ಮಾ ಮನೆಗೆ

ರಚನೆ: ಶ್ರೀಮತಿ.ಶೈಲಜಾ ಕುಮಾರ್, ಮೈಸೂರು 

ಗುರುವು ಬರುವನಮ್ಮಾ ಮನೆಗೆ

ಸದ್ಗುರುವು ಬರುವನಮ್ಮಾ |

ಜ್ಞಾನವ ಹಂಚುವನಮ್ಮಾ ಜಗಕೆ

ಸುಜ್ಞಾನವ    ಹಂಚುವನಮ್ಮಾ ||

ಸಹನೆಯ ಕ್ಷೀರವ ಕಾಯಿಸುತಾ

ಶುದ್ಧತೆಯ ನವನೀತವ ಮಥಿಸುತಾ |

ಭಕ್ತಿಪಾರಿಜಾತದ ಕಂಪನು ಬೀರುತಾ

ಚಿತ್ತದೃಢತೆಯ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತಾ || ೧ ||

ಭಾವತರಂಗಗಳ ಶಾಂತಿಗೊಳಿಸುತಾ 

ಹೃನ್ಮನಗಳನು ತಣಿಸುತಾ |

ಚಿತ್ತಚಂಚಲತೆಯ ದೂರಮಾಡುತಾ 

ಹೃದ್ದೀಪಕೆ ಆರದ ಬೆಳಕನು ಹಚ್ಚುತಾ || ೨ ||

ಕಾಯುವ ತಪವು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆನುತಾ 

ಅದರಲ್ಲೇ ಫಲಹೆಚ್ಚು ಎನುತಾ |

ಎಲ್ಲಾ ಪೂಜೆಗಳು ಶಿವನಿಗೆ ಸಲ್ಲುವುದೆನುತಾ  

ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಕೆ ದಾರಿಯ ತೋರುತಾ || ೩ ||

ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ಸಖರಾಯಪುರವಾಸಿ ಸದ್ಗುರುನಾಥನ ಬೇಡಿರೊ

ರಚನೆ: ಆನಂದರಾಮ್, ಶೃಂಗೇರಿ  

ಸಖರಾಯಪುರವಾಸಿ ಸದ್ಗುರುನಾಥನ ಬೇಡಿರೊ

ಮನಸಾರೆ ಭಜಿಸುತ ನಿತ್ಯ ಗುರುನಾಥನ ನೆನೆಸಿರೊ|

ಭಜಿಪ ಬಕುತನ ಭವಬಂಧನವ ಕಳೆವ ಗುರು ಇವನು

ನೆನೆದ ಕ್ಷಣದಲಿ ತನ್ನ ಬಕುತನ ಬವಣೆ ತೀರಿಪನೋ|

ಗುರುವು ಮುದದಿ ಬೇಡಲು ಮನಕ್ಲೇಶವ ಕಳೆವನೊ ಮೌನದಿನೀ ಭಜಿಸಲು ಗುರುವು ಮನವ ತೊಳೆವನು|

ಶುದ್ದ ಭಕುತಿಗೆ ಒಲಿದು ತಾ  ಹರಸುವ  ಗುರು ಇವನು

ತೋರಿಕೆ ಆಡಂಬರವ  ತಾ ಬಯಸದ ಗುರು ಇವನು|

ಬೇಡಿ ಬರುವ ಭಕುತರ ಕೂಗು ಆಲಿಸುವ ಗುರು ಇವನು

ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ಕರುಣದಿ ಹರಸುವ ಗುರು ಇವನು|

ತಪ್ಪ ತಿದ್ದಿ ತನ್ನ ಭಕುತರ ಸಲಹುವ ಗುರು ಇವನು

ಎನೂ ಬಯಸದೆ ನಿತ್ಯ ಹರಸುವ ಗುರು ತಾ ಇವನು|