ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ 

ನಿನ್ನಂತರಂಗದೊಳಿಹ ಗುರುನಾಥನು

ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ 

ನಿನ್ನಂತರಂಗದೊಳಿಹ ಗುರುನಾಥನು

ನಿನ್ನತನ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ಅವ ಕಾಣ್ವನು

ಸತ್ ಚಿತ್ ಆನಂದ ರೂಪನು ಅವನು

ನಿತ್ಯ ನಿರ್ಮಲ ಮನದಾರಾಧನೆಗೆ ಒಲಿವನು ||

ಡಾಂಭಿಕತೆ ಆಡಂಬರವನೆಂದಿಗೂ ಸಹಿಸನು

ಧರ್ಮಮೀರಿದವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅವ ನಾರಸಿಂಹನು

ಶುದ್ಧಮನದಿ ಕೂಗಿ ಕರೆಯೆ ಓಗೊಡುವನು

ತಾಯಿಯಂತೆ ಒಡಲಿನಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿ ಪೊರೆವನು ||

ನೀನೇ ಎಲ್ಲಾ ಎಂದಾಗ ಕರವ ಪಿಡಿವನು

ಭವಸಾಗರ ದಾಟಿಸೊ ನಾವೀಕನಾಗುವನು

ಸಗುಣನು ನಿರ್ಗುಣನು ಅವ ಸ್ವಾತ್ಮಾರಾಮನು

ಆತ್ಮಾರಾಮನಾ ಆರಾಧಿಪ ಅವಧೂತನು ||

ಸಂತಸೇವೆ ಮಾಡಿ ತೋರಿ ಹೀಗಿರಬೇಕೆಂದನು

ಸ್ವಂತಿಕೆ ಇದ್ದಾಗಲೇ ನೀ ಸೋಲುವುದು ಎಂದನು

ಚಿತ್ ಅಂಬರವಾಗಿಸೊ ಮಂತ್ರದೀಕ್ಷೆ ನೀಡಿಹನು

ಎಮ್ಮಗೆಲ್ಲ ಚಿದಂಬರನಾಗಿಯೇ ಕಂಡಿಹನು ||

ಮಾನಸಪೂಜೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನೇ ಪೇಳಿದವನು

ಪರಮಹಂಸಾಶ್ರಮಿಗಳಿಗೂ ಧರ್ಮಬೋಧೆ ಮಾಡಿದನು

ಪುಣ್ಯಚರಿತ ಪುಣ್ಯನಾಮ ಪುಣ್ಯರೂಪನು ಇವನು

ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಸುವ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಮೂರುತಿಯಾಗಿಹನು ||

ನಕ್ಕರಿವನು ಶ್ರೀಹರಿ ಮುನಿದಾದ ನರಸಿಂಹ

ನಾದ ವೇದ ಬೋಧರೂಪ ಎಮಗವನು ಪುರುಷಸಿಂಹ

ಪಾಲ್ಗಡಲ ಸಂಜಾತೆ ಇವನ ಮಾತ ಕೇಳಿಹಳು

ಶೃಂಗೇರಿ ಪುರವಾಸಿ ಇವನೊಳು ನಲಿದಾಡಿಹಳು ||

ಅನ್ನಪೂರ್ಣೆಯ ಅಖಂಡತೆ ಇವನಿರುವಲ್ಲಿ

ಅನ್ನ ನೀರು ಇವನಿಂದಲೇ ಎಮಗೆ ಈ ಭುವಿಯಲಿ

ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಕೊಟ್ಟು ನಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷಿಸುವನು

ಸೋತ ಜೊಳ್ಳನೆಲ್ಲ ತೂರಿ ಗಟ್ಟಿಕಾಳ ಬೇಯಿಸುವನು ||

ಭಾವಚಿತ್ರ ಬೇಡಿದಾಗ ಭಾವವೇ ಮೇಲೆಂದನು

ಭಾಗಿಸುವುದ ಬಿಟ್ಟು ಬಾಗಿ ನೆಡೆಯಿರಿ ಎಂದನು 

ಭೋಗವೇ ಭಾಗ್ಯವಲ್ಲ ಬಾಧೆ ಅದರಿಂದಲೆಲ್ಲ

ತ್ಯಾಗ ಮಾಡು ಯೋಗ ಹೊಂದು ಎಂದು ಸದಾ ಅಂದಿರಲ್ಲ ||

ಪೊಗಳಲು ಅಸಾಧ್ಯ ಸಾಧಕರಿಗೆ ಇವ ಸಾಧ್ಯ

ಸಾತ್ವಿಕರ ಮನದಾಳದ ಮಾತೊಳು ಇವ ವೇದ್ಯ

ಮಾನಸ ಸಂಚಾರಿ ಇವನು ಮುನಿದರೆ ದುಸ್ಸಾಧ್ಯ

ಮಾತಿನೊಳು ಮಂತ್ರವಿಟ್ಟು ಎಮಗಿತ್ತಿಹ ಖಾದ್ಯ ||

ದರುಷನಗೈದವರಾ ಪುಣ್ಯಕಿಲ್ಲ ಸರಿಸಾಟಿ

ಕಾಣದವರ ಮನವೆಂದರೆ ಅದು ಸಂಸಾರದ ಕಟಕಟಿ

ಸೋತು ನಿಂತರವನ ಮಂದೆ ಗೆಲ್ಲಿಸುವನು ಮುಂದೆಂದು

ಬೀಗಿ ಬಾಗದಿದ್ದರೆ ಬಾಧಿಸುವನು ಎಂದೆಂದು ||

ಈಶ್ವರ ಇಚ್ಚೆಯಂತೆ ನೆಡೆವುದೆಲ್ಲ ಎಂದವನು

ಗ್ರಹತಾರೆಗಳ ಸಂಚಾರವ ಹಿಡಿದಿಹನವನು

ಬ್ರಹ್ಮಭಾವ ನೀಡಿ ಭಕ್ತರ ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದವನು

ಸತ್ಯವೇ ಬ್ರಹ್ಮವೆಂದು ಸರ್ವರಿಗೂ ತೋರಿದವನು||

ಮೇಘ ಕರಗಿತು ಸಾಗರ ಶಾಂತವಾಯಿತು

ಇವನ ಕಣ್ರಪ್ಪೆಯ ಸಂಚಾರಕೆ ತಲೆದೂಗಿತು

ಸಕಲ ಜೀವ ರಾಶಿಯೂ ಇವಗೆ ತಲೆಬಾಗಿತು

ಸಕಲೈಶ್ವರ್ಯವೂ ಇವನ ಮಾತ ಕೇಳಿತು ||

ಗುರುವೆನ್ನಲೇ ಇವನಾ ಅರಿವೆನ್ನಲೆ ಇವನಾ

ತಂದೆ ತಾಯಿ ಆತ್ಮಬಂಧು ಎನ್ನಲೇ ಇವನಾ

ಸಖರಾಯ ಸಖರಾಯ ಎನ್ನಲೇ ಇವನಾ

ನಿಜ ಅಂತರಂಗದೊಡೆಯ ಎನ್ನಲೇ ಇವನಾ ||

ಹಾಡಿದೊಡೆ ಕಿವಿಗೆ ಇಂಪು ಅನುಭವಿಸೇ ಇವನ ಕಂಪು

ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ ಅವನ ಕರುಣೆ ಪಡೆದಾಗಲೇ ಮನತಂಪು

ಮನದ ಮಡಿಯಿಂದ ಮೆಲುದನಿಯೊಳವನ ನಾಮ ನುಡಿಯೆ

ಕಾಡಿಸಿ ಬೇಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬರುವನವ ನಿನ್ನ ಹರಸೆ ||

ತಾಳಕೆ ಸಿಗದಾ ಪದವಿದು ಭಾವದ ಬಾಗಿನವು

ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮನನ ಮಾಡೆ ನಿಜಭಾಗ್ಯವಾ ಕೊಡುವುದು

ಪಲ್ಲವಿ ಚರಣಗಳೆಂಬ ಆದಿ ಅಂತ್ಯ ಇದರಲಿಲ್ಲ

ಕಾರಣ ಗುರು ಆದ್ಯಂತರಹಿತ ಮರೆಯೊ ಹಾಗಿಲ್ಲ ||

ಅಂಬಾಸುತನ ಅಸ್ಥಿತ್ವ ಇವನ ಪದಗಳಿಂದ

ಪದಕೆ ಕಾರಣ ಗುರುವರನ ಕರುಣೆಯಿಂದ

ಲೋಪದೋಷಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಕಾರಣವಿಲ್ಲಿ ನಾನು

ಲೋಕಮಾನ್ಯ ಲೋಕದೊಡೆಯ ಗುರುನಾಥನವನು ||