ಕರ್ನಾಟಕದ ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಅವಧೂತರಾದ ಸಖರಾಯಪಟ್ಟಣದ ಶ್ರೀ.ವೆಂಕಟಾಚಲ ಅವಧೂತರ ಜೀವನ, ಅವರು ನಡೆಸಿದ ಲೀಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಸಮಗ್ರ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಬ್ಲಾಗ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ನೀಡಿರುವ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ನನಗೆ ಹಲವಾರು ಗುರು ಬಂಧುಗಳು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಯಾವುದೇ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ ಕಾರಣ, ಯಾರಾದರೂ ಬ್ಲಾಗ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಹಣವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಗುರುಬಂಧುಗಳನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಲ್ಲಿ ದಯಮಾಡಿ ನೀಡಬಾರದಾಗಿ ವಿನಂತಿ.
ಒಟ್ಟು ನೋಟಗಳು
Friday, June 30, 2017
Sri Sadguru Mahime
Author: Charana Dasa
Translator: Shri.Ganesh Prasad
Chapter 85 : Our Gurunatha was like this...
Gurunatha spoke like an innocent
toddler one moment; he resembled a compassionate mother the next moment. One
moment he looked like a mute the next
moment he spoke and shone like a
scholar, he was the ray of hope to numerous devotees. For those who came to
test Gurunatha having no faith in him it was difficult to even get a glimpse of
him, whereas for those who came seeking solutions for their problems, he was
readily approachable.
When we were answering people
like..”He is not in town, it is not known when he shall return”, he would suddenly
appear from nowhere. Other times when people would jostle to talk to him he
would suddenly vanish. Cows, donkeys and four dogs were his constant companions
throughout his life time.
A towel, a faded dhoti, another
small towel on his shoulder, Hawaii slippers a bag which used to have some flowers
and fruits were the only items of daily use for him.
Though he had the power to get
anything he wished for in a flash, he lived a simple life not getting attached to
any worldly things or people. Though it appeared that he was fully immersed in
family life juggling various family responsibilities such as a husband, a
father, an uncle etc. the nature of each relationship was only about his duty
towards that relationship while not being attached particularly to any of those
relatives.
Forgiveness was his often seen
quality. He used to forgive people who offended him as a mother would forgive
her children. He used to go out of his way to help people who had erred and wanted
to correct themselves. At the same time it was amazing how Gurunatha would tear
apart people who are egoistic and would have come to test him. But, that also
changed into a wave of compassion the moment that person accepted his mistake
and wished to be reformed.
When he was in town, it was his
daily routine to visit the Shiva temple and sit near the tomb of Majjigehalli math
seer or the peepal tree next to it. It served as his Durbar hall with numerous
visitors and villagers meeting him there. He would not be satisfied even after
making many offerings of milk and other items to Shiva idol there. He used to
ask the visitors/devotees who came to see him also to make an offering to the
idol. Though everyone who greeted him on the way thought him to be the God who
has come in flesh and blood, he referred to each one of them as Sir, Ayya or
mother and offer them fruits and other eatables. For those who came to offer
him respects, he used to sometimes say.. if you respect your elders, brothers
and sisters you do not need to perform any puja/ritual.
Gurunatha always kept himself busy
in his duties and also expected the same from his disciples. He was quick to
add we should not do anything in fear or favor of anyone but should always do
things that are acceptable to us and put in an effort from heart. According to
him that was the real puja.
“Never hurt anyone, nor hurt
yourself” was the real puja according to him.
This body has come to us because of
our parents; it is like we are staying in a house rented by them. Who is
staying in this rented house? We must strive to find out (self enquiry, who am I?).
This rented house should be kept clean by means of our good conduct and should
be given back to the parents.
“It is difficult not to get
attracted to habits. But, once you get to know what they are..you should get
rid of them immediately and not be addicted to them and ruin your life isn’t
it?” he used to ask with a smile. This probably applied to each and every one
of us.
“Getting into others affairs is
impurity; Staying still within one’s self without getting into others’ affairs
is purity” were the words of my Anna( in Sakharaya Patna, Kadur belt the father
is affectionately called as “Anna”, I used to call him Anna and Gurunatha had
once told me he is in my father’s position.)
“What’s a bath for? Why wear white
clothes? If taking bath and wearing of white clothes remove the jealousy,
conceit and other bad qualities in you, then you should definitely do it. If
not there is no point in doing these to please someone or showing of ”.
“What is a caste? Castes don’t mean
a thing to me.. Your conduct is your caste. It is very easy to find out who
your parents are. Your conduct, mannerisms are your parents. So, please live in
a way that would not disrespect or hurt your parents”.
“The inheritance from your father is
not just the things left behind like trees, farm and house but your siblings,
mother and relatives are the real inheritance. Do not betray them or any one
for that matter, never send back anyone empty handed from your doorstep. In
fact, this is the real puja/offering”.
If any of us committed mistakes,
Gurunatha did not scold us, instead he would become silent. Once Gurunatha was
sending some fruits and eatables to one person many times, whereas that person
continued to commit the same mistake. I asked him once “In spite of your
efforts, this person is showing no signs of improvement, then why are you
persisting? Does it not mean your efforts are not valued and they are in
vain?”.
His reply.. “See, just because
someone commits mistakes I shall not forsake my duty, I will continue to be in my
path, what happens by force is not reform. Sometime later in his life the
person looks back and thinks may be I have erred and comes to the right path.
That is the real reform”.
Once a person came dressed in a
suit, wearing a gold chain, a ring with a precious stone, paid respects to Gurunatha
and stood before him saying “Sir, I have problems”. Gurunatha replied with a
smile.. “How is it that you have problems? You are dressed in a suit, wearing
gold and a costly watch, if you were to have problems you would look like me
isn’t it?”. This was his subtle way of hinting he did not approve of
extravagance in dress and ornaments. He even used to say “Your words and deeds
should become your jewellery. Extravagance does not help anyone, it will tell
others about what things you own and what is your financial status but will not
help you in discovering the real you within yourself”
We should buy things that help us in
leading a convenient, systematic and peaceful life but not to show off our
status. It will only attract bad attention and lead to jealousy among others.
“Mutthaide(an auspicious woman in
kannada) means..(Aidu Muttu.. five gems in Kannada) an auspicious woman is the
one who has these five gem like qualities sacrifice, tolerance, compassion,
forgiveness and empathy, not the one who wears silk sarees and golden
ornaments” these were Gurunatha’s words for the women folk.
“One should wear gold to remind
himself/herself that he/she should have a pure conduct like it and not to show
off their wealth”. A wife should look beautiful for her husband and not for
others, if the husband finds her beautiful he has no reason to go elsewhere..
these were some of his words when he used to take pot shots at the current
state of our society.
For Copies of Sadguru Mahime English
and Kannada, Guru Bandhus can contact 94810 25416.
ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರುನಾಥ ಲೀಲಾಮೃತ - 3
ಗ್ರಂಥ ರಚನೆ - ಶ್ರೀ.ಎಸ್.ದತ್ತಾತ್ರಿ (ಭಗವಾನ್)
ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗ - 30
ನಿಮಗೆಷ್ಟು ಸಂಬಳ ? ಪರ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ದುಡ್ಡಿದೆ ?
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ಹನುಮನಾಥ ಅವಧೂತ ಆದಿಶೇಷಾಯ ನಮಃ ॥
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಾಚಲ ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥಾಯ ನಮಃ ॥
॥ ಶ್ರೀ ಮಹಾಗಣಪತಿ, ಸರಸ್ವತಿ, ಸದ್ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ ॥
"ಗುರುವನ್ನು ಅರಿಯುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಅವರಾಡುವ ನಾಟಕಗಳು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅವರ ಬಳಿ ಬರುವವರು ಹತ್ತಿರ ಸುಳಿಯದಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಡುವುದುಂಟು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಗುರು ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದರೂ ಹಲವಾರು ಅಡ್ಡಿಗಳನ್ನೊಡ್ಡಿ ನಾವಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಾಗದಂತೆಯೂ ನಾಟಕವಾಡುವ ಗುರುಗಳೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಹೊಳಲೂರಿನ ಒಬ್ಬ ಮಹಾಮಹಿಮರು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಂದು ಕಂಬಳಿ ಹಾಸಿ, ತಲೆಗೆ ಪೇಟವಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಾಮಾನ್ಯ ದಿರಿಸಿನಲ್ಲಿರುತ್ತಾ ಒಂದು ಕಲ್ಲು ಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಕಂಬಳಿಯನ್ನಿಟ್ಟು ತಲೆಕೊಟ್ಟು ಮಲಗಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಯಾರಾದರೂ ಅರೆಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಒಂದೋ, ಇದೇನು ಕುರುಬರ ವೇಷದಲ್ಲಿರುವ ಇವರೂ ಗುರುವಾ? ಎಂದೇನಾದರೂ ಚಿಂತಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ಕೂಡಲೇ ಮಲಗಿದ್ದಲ್ಲಿಂದಲೇ "ಯಾಕಪ್ಪಾ ತಮ್ಮಾ, ಅಷ್ಟು ದೂರದಿಂದ ಬಂದೆ, ಏನೈತೆ ಈ ಕುರುಬಣ್ಣನ ತಾವ, ಯಾರ ಯಾರದೋ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಬಂದ್ಯಲ್ಲ ಏನಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಹೋಗಪ್ಪ" ಎಂದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಂದವರು ಹೋದರೆ... ಮುಗಿಯಿತು. ಗಟ್ಟಿ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅಲ್ಲೇ ಪಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಪಾದ ಹಿಡಿದರೆ ಭವದ ಪಾರು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಮಹಾತ್ಮರ ರೀತಿಯೇ ವಿಚಿತ್ರ.
ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಸಾದರೂ ಸಹಾ ಇಂತಹ ಒಂದು ಪೇಚಿನ ಪ್ರಸಂಗಕ್ಕೆ ಗುರುನಾಥರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡ ಪ್ರಹಸನವೇ ಇಂದಿನ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗ. ಬನ್ನಿ ಅವರ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾ ಗುರುನಾಥರ ಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ್ತ ಕೆಲ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ.
"ದೇವರು ದಿಂಡರು, ಪೂಜೆ-ಪುನಸ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳ ಆಶೀರ್ವಾದ ಭಕ್ತಿ ಇದ್ದಿತು. ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರಿಂದ ಗುರುನಾಥರ ಬಗ್ಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಾಧು ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಸಹವಾಸದ ಅರಿವು ನನಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರಿಗೋ ಗುರುನಾಥರ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಶ್ರದ್ಧೆ ಇದ್ದಿತು. ಅಂತೂ ಗುರುನಾಥರ ದರ್ಶನದ ಅಪೂರ್ವ ಕಾಲ ಸನ್ನಿಹಿತವಾಗಿರಬೇಕು. ನಾವಂದು ಸಖರಾಯಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋದೆವು. 'ಅವರಿರುತ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ, ಅವರ ದರ್ಶನವಾದರೂ ಆಗಬಹುದು, ಆಗದಿದ್ದರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಿಲ್ಲ' ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ಕಿಂವದಂತಿಗಳು ಅನೇಕರಿಂದ ಬಂದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಂದು ಗುರುನಾಥರಿದ್ದರು. ಮುಗುಳ್ನಗೆಯ ಮಂದಹಾಸದ ಗುರುನಾಥರ ಹಸನ್ಮುಖದ ಸ್ವಾಗತವೇ ನಮಗೆ ದೊರೆಯಿತು. ಮೊದಲೆಂದೂ ಕಂಡಿರದ ಗುರುನಾಥರನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿ ಭಾವವೇ ಇರಬೇಕು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡತೊಡಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿರಿ? ಯಾರು ಕಳಿಸಿದರು, ಯಾವ ಊರು, ಏತಕ್ಕೆ ಬಂದಿರಿ' ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ನಂತರ ಅಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಇತರ ಭಕ್ತ ವೃಂದದ ಕ್ಷೇಮ ಸಮಾಚಾರವನ್ನೂ ಅವರು ವಿಚಾರಿಸಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದರು. ಮುಂದೆ ಕೆಲ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ 'ಏನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ? ಎಷ್ಟು ಸಂಬಳ ಬರುತ್ತೆ?" ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದಾಗ ಮೂಢನಾದ ನಾನು ಕಳವಳಗೊಂಡೆ. ಎಲ್ಲ ತೊರೆದ ಗುರುಗಳಿಗೂ ದುಡ್ಡು ಸಂಬಳದ ವ್ಯಾಮೋಹವೇ ಎಂದು ನನ್ನ ಒಳ ಮನ ಚಿಂತಿಸುತ್ತಿರುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನೆಸೆದರು ಗುರುನಾಥರು. 'ನಿಮ್ಮ ಪರ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಹಣವಿದೆ?' ಈಗಂತೂ ನನ್ನ ಹೊಯ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತಷ್ಟು ಜಾಳು ಜಾಳಾಯಿತು. ಗುರುಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಬಳಿ ಇರುವ ಹಣದ ಮೇಲೆ ಮನವಿದೆಯೇ ಎಂದು ಚಿಂತಿಸಿದೆ. 'ಆತುರಗಾರನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಮಟ್ಟ' ಎಂಬ ಗಾದೆಯೊಂದಿದೆ. ಕೇವಲ ಲೌಕಿಕರಾಗಿ ಬೆಳೆದ ನಮಗೆ ಗುರುಗಳ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಸಹವಾಸದ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಅರಿವಿರದ ನಾನು ಅತಿ ಕುಬ್ಜನಾಗಿ ಚಿಂತಿಸಿದ್ದೆ. ಬಹಳ ಸಣ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನವನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಮುಂದೆ ಗುರುನಾಥರ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆಲ್ಲಾ... ನಾವು ಏಕಾಏಕಿಯಾಗಿ ಬಂದ ನನ್ನ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಹಣವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ತಮ್ಮ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಹಣವನ್ನು ನೀಡಿ ಸಹಕರಿಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದೆಂಬುದು ಅರಿವಾದಾಗ ನಾನು ಬಹಳ ನೊಂದುಕೊಂಡೆ. ಗುರುಕಾರುಣ್ಯದ ಅರಿವಿರದೇ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ ನಾನು ಮನದಲ್ಲೇ 'ಗುರುನಾಥ ನನ್ನ ಸರ್ವ ಅಪರಾಧವನ್ನೂ ಮನ್ನಿಸಪ್ಪ' ಎಂದು ಅದೆಷ್ಟು ಸಲ ಬೇಡಿದ್ದೆ. ಕರುಣಾಮಯಿಯಾದ ಗುರುನಾಥರು ನನ್ನ ಮನ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆಂಬುದು ನನ್ನ ಭಾವನೆ. ಮುಂದೆಯೂ ಅನೇಕ ಸಾರಿ ನನ್ನನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲೇ ತೇರ್ಗಡೆಯಾಗಿದ್ದೀಯೆ ಎಂಬಂತೆ, ಯಾವಾಗಲೂ ನಗು ಮುಖದಿಂದಲೇ ಸ್ವಾಗತಿಸಿ, ಹರಸಿ, ಉಪದೇಶಿಸಿ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದುದೇ ಸಾಕ್ಷಿ. ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಶ್ರೀಮತಿಯ ಕಾಲು ನೋವಿನ ಮಾತು ಬಂದಾಗ, ದೇವರ ಸೇವೆ, ಗುರುಸೇವೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾರ್ಜಿತ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿ... ತಮ್ಮ ಪದಚರಣದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯವಿತ್ತರು. ಪಾದ ಸೇವೆಗೆ ಅವಕಾಶವಿತ್ತರು. ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರ ಕಾಲಿನ ನೋವು ಮರೆಯಾಯಿತು. ಗುರುನಾಥರೊಂದಿಗೆ ನಿರಂತರ ಕ್ಷಮೆ ಬೇಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಗತಿಯನ್ನೇ ತಿದ್ದಿ ನಿತ್ಯ ಚೇತನದಾಯಕರಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಇಂದಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೇನು ಬಂದರೂ, ಯಾವುದೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಹರಿಸುತ್ತಾ, ನಮ್ಮನ್ನು ಸಲಹುತ್ತಿರುವ ಗುರುನಾಥರಿಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ವಂದಿಸಿದರೂ ಸಾಲದು" ಎನ್ನುವ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರು ಗುರುಚರಿತೆ ಗುರುವಿನ ಬಳಿ ಸಾರುವ ಭಕ್ತರಿಗೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ಮಾರ್ಗ ದೀಪವಾದೀತು....
ಸಹಸ್ರಾಕ್ಷರೂ, ಸಹಸ್ರಪಾದರೂ, ಸಹಸ್ರಮುಖರೂ ಆದ ಗುರುನಾಥರು, ಅವರ ಭಕ್ತಕೋಟಿಗೆ ಅವರು ನೀಡಿದ ಪಾಠಗಳಿಗೆ, ಕರುಣಿಸಿದ ಕೃಪೆಗೆ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಾಳೆಯೂ ಬನ್ನಿ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗಾಭಿಮಾನಿ ಗುರು ಭಕ್ತರೇ, ಮತ್ಯಾವ ಅನರ್ಘ್ಯ ಮಣಿ ದೊರೆಯುವುದೋ ಕಾಯೋಣ. ಅನುಭವಿಸೋಣ. ತಪ್ಪದೇ ಬರುವಿರಲ್ಲಾ....
ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಗುರು ಬಂಧುಗಳು ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರುನಾಥ ಲೀಲಾಮೃತ - 3 ಕನ್ನಡ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಪರಾಂಬರಿಸುವುದು.....
ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಮೊಬೈಲ್ ಸಂಖ್ಯೆ: 94482 53533 ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಾಚಲ ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥಾಯ ನಮಃ ॥
ಶ್ರೀ ಗುರುಚರಿತ್ರೆ
(ಸಾರಾಧ್ಯಾಯ ಸಂಗ್ರಹಿತ ರೂಪ)
ಮೂಲ ಲೇಖಕರು: ನಿಪ್ಪಾಣಿಯ ಗುರುಚರಣ ಸದ್ಭಕ್ತ ಶ್ರೀ.ವಿಷ್ಣು ಶರ್ಮ
ಭಾವಾನುವಾದ: ಶ್ರೀ.ಎಸ್. ದತ್ತಾತ್ರಿ (ಭಗವಾನ್)
ಅಧ್ಯಾಯ - 50
ಹರಿಸಿ ಮ್ಲೇಚ್ಛಾಧಿಪನ ಕುರುವನು । ಪುರಕೆ ತೆರಳುತ ಯವನರಾಜನ ।
ವರವನೈವತ್ತರಲಿ ಕೊಟ್ಟನು ಯವನ ರಾಜನಿಗೆ || 50 ||
ಹಿಂದೆ ಅಗಸನಿಗೆ ರಾಜ ಪದವಿಯನ್ನು ಗುರುಗಳು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ್ದರು. ಮ್ಲೇಚ್ಛ ರಾಜನಾಗಿ ಬೀದರ್ ನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ, ಮೆರೆದ ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ಕುರು ಉಂಟಾಗಿ ಭಾರಿ ಬಾಧೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು. ಪುರೋಹಿತರು ಸದ್ಗುರುವಿನ ದರ್ಶನದಿಂದ ಇದು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಸದ್ಗುರುವು ಗಾಣಗಾಪುರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದಾಗ ತನ್ನ ದಳ ಬಲಸಹಿತ, ಮ್ಲೇಚ್ಛ ರಾಜನು ಗುರುದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ರಾಜನನ್ನು ಕಂಡು ಗುರುಗಳು "ಏನಪ್ಪಾ ಅಗಸ ರಾಜನಾಗುವ ಆಸೆ ತೀರಿತೆ?" ಎಂದಾಗ - ಪೂರ್ವಜನ್ಮದ ನೆನಪಾಗಿ, "ಗುರುವೇ ನಿಮ್ಮ ದರ್ಶನವನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಬೇಡಿ" ಗುರುವಿಗೆ ತನ್ನ ಮನೆಗೊಯ್ದು ಆದರ ಆತಿಥ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ರಾಮಣೀಯಕ ವಿಷಯವೇ ಐವತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ.
ಮುಂದುವರಿಯುವುದು...
ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ಬನ್ನಿರಿ
ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ಬನ್ನಿರಿ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ
ಕರುಣೆಯ ಯಾಚಿಸಿ ಭಾವವ ವರ್ಧಿಸಿ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ರಾಗಾ ತಾಳಗಳಾ ರೇಜಿಗೆ ಸಿಲುಕದಲೇ
ಮಾನಾಭಿಮಾನಗಳಾ ದೂರಕೆ ತಳ್ಳುತಾ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ಕುಣಿಯುತ ಮೈಯನು ಮರೆಯುತ ನಾವೂ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ಸಂಸಾರ ಸುಖದುಖವಾ ಸದ್ಗುರು ಚರಣದ ಮೇಲಿಟ್ಟೂ
ಧನ್ಯನಾವೆನುತಾ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಮಾಡುತಾ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ಸಖರಾಯಪುರವಾಸ ಸಲಹೋ ಎನ್ನುತ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ಅಂಬಾಸುತನಾ ಸದ್ಗುರುವ ನೆನೆಯುತ
ಭಜನೆಯ ಮಾಡೋಣಾ ||
ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ
ಬಾರಾ ಬಾರಾ ಹೇ ಗುರುವರಾ
ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ
ಬಾರಾ ಬಾರಾ ಹೇ ಗುರುವರಾ
ಭಕುತ ಜನ ಮನ ವಿಹಾರಾ ||ಪ||
ಅರಿತವರ್ಯಾರೋ ನಿನ್ನ ಮಹಿಮೆ ಅಪಾರಾ
ಹರಿಸೋ ಎನ್ನೊಳಗೆ ಭಕ್ತಿ ಸುಧಾರಸಧಾರಾ ||೧||
ನೀನಿರದಾ ಈ ಬದುಕು ನಿಸ್ಸಾರಾ
ಜೊತೆಗಿದ್ದು ನೀ ನಡೆಸಬೇಕೋ ಈ ಸಂಸಾರಾ ||೨||
ತೋರಿಸೋ ನೀ ಎನಗೇ ಜಗವಂದ್ಯರಾ ||೩||
ಸಾಧಕರಿಗೆ ತವ ನಾಮವೇ ಆಹಾರಾ
ಅವರೊಳಗೇ ನಾ ಕಂಡೇ ನಿನ್ನ ಸಂಚಾರಾ ||೪||
ಸಖರಾಯಪುರವಾಸ ಶ್ರೀ ಗುರುವರಾ
ಅಂಬಾಸುತನ ನೀ ನೀಡಲೇ ಬೇಕು ವರಾ ||೫||
Thursday, June 29, 2017
Sri Sadguru Mahime
Author: Charana Dasa
Translator: Shri.Ganesh Prasad
Chapter 84 : Easiest form of worship
There could not have been an
instance when Gurunatha was in town and a soul on that road walked on an empty
stomach. Even livestock had some fodder and water kept for them by the roadside. Fruits and
sweets were distributed to people walking by. During hot summer cold buttermilk
was being served. When Gurunatha was in town, at least 15-20 litres of milk
used to get distributed at his house.
Once an onlooker asked Gurunatha
“What puja do you perform?” thinking that the food distribution was part of
some ritual for a specific deity. Gurunatha replied with a smile. What puja do
I need? What I am doing now is my Puja, it is the homa (a ritual of offering to
Lord Agni). He had also said, “One would not go without receiving a boon by
doing the simplest puja possible (handing out food to hungry is the surest way
of getting boons).
Though the visitors came with a wide
variety of problems seeking remedy from Gurunatha once they met him all of them
went back with one feeling, that of an elusive peace and happiness.
Once during the Guava season a
school boy on his way to school saw guava fruits in the tree inside Gurunatha’s
compound and wished if only he could have had them. To his utter surprise next
day guava fruits were distributed at his school which had close to 350
students.
That boy was distant relative of
Gurunatha, Gurunatha was very affectionate towards him. The child was also
participating in a weekly devotional program. The program consisted of reciting
bhajanas for Lord Rama and going house to house in that town. The bhajana group
also used to visit Gurunatha’s house. Once owing to financial difficulty
Gurunatha had borrowed a few thousand rupees from boy’s father and
unfortunately could not repay it in time. Though that person himself was in
urgent need of money out of respect for Gurunatha he never reminded Gurunatha
about the loan.
The boy’s father had taken a loan
from his own brother who was now forcing him to repay the loan. Boy’s mother
unable to bear the constant pressure started pestering her husband to remind
Gurunatha about the loan repayment. Boy’s father however was not moved. One day
when bhajana group was in front of Gurunatha’s house he called the boy‘s father
and told him “Your wife is pestering you at home to get money from me isn’t it?
I am sorry, I will arrange for the same as soon as possible”. The boy who was
aware of his mother’s demands at home was surprised how come Gurunatha knows
what was happening inside their house.
One day the brother walked in to
their house and demanded the money to be settled immediately and the spat
seemed to turn worse. Just then Gurunatha showed up and gave that person ten
thousand rupees and walked out of their house.
The villagers had joined hands to
build a small prayer hall for their weekly Sri Rama bhajans. The boy along with
a few of his friends was also contributing. One day all the children who had
gathered felt like having masala dosas(a dish made from rice batter). The
manager there did not heed to their demand, though disappointed they continued
working till evening. Next day at about the same time to everyone’s delight
Gurunatha and his devotees walked in with masala dosas distributed them to
everyone who was working there and walked away. In another instance, Gurunatha
had called on the same boy and blessed him saying “Wherever you go, you shall
not have problem for food or water.” Today the same boy is working as a teacher
in a government school.
For Copies of Sadguru Mahime English
and Kannada, Guru Bandhus can contact 94810 25416.
Unauthorised copy and distribution
in any way without the permission of the Original Author is strictly prohibited.
ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರುನಾಥ ಲೀಲಾಮೃತ - 3
ಗ್ರಂಥ ರಚನೆ - ಶ್ರೀ.ಎಸ್.ದತ್ತಾತ್ರಿ (ಭಗವಾನ್)
ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗ - 29
ನಿರಾಕಾರನಿಗಿವೆ ಅನೇಕ ಆಕಾರಗಳು
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ಹನುಮನಾಥ ಅವಧೂತ ಆದಿಶೇಷಾಯ ನಮಃ ॥
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಾಚಲ ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥಾಯ ನಮಃ ॥
॥ ಶ್ರೀ ಮಹಾಗಣಪತಿ, ಸರಸ್ವತಿ, ಸದ್ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ ॥
ಗುರುನಾಥರು ಸಾಮಾನ್ಯರ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಇಹಲೀಲೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ್ದರೂ, ತಮ್ಮ ಅನೇಕ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಅವರ ಇರುವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯ ಬೇರೊಂದು ರೂಪವನ್ನು ದೇಹವೇ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸುವ ಭಕ್ತರ ಮನಕ್ಕೊಂದು ನೆಮ್ಮದಿಕೊಡಲು ಹಲವು ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುನಾಥರ ಪ್ರೀತಿ, ಶಕ್ತಿ.... ಅಗಾಧ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಾನ್ಯ ಪ್ರಿಯ ಗುರು ಬಾಂಧವ ಸತ್ಸಂಗ ಪ್ರೇಮಿಗಳೇ, ಗುರುನಾಥರು ಪದೇ ಪದೇ ಹೇಳುತಿದ್ದ "ದೇಹ ಪ್ರಮಾಣವಲ್ಲ.. ಪದ ಪ್ರಮಾಣ, ಗುರುವಾಕ್ಯ ಪ್ರಮಾಣ, ಗುರುವಿಗೆ ಹುಟ್ಟು ಸಾವುಗಳಿಲ್ಲ" ಎಂಬಂತಹ ಅನೇಕ ನುಡಿಗಳು ಈಗ ಹಲವರಿಗೆ ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿ ಗುರುನಾಥರ ಪ್ರಭಾವದ ಅರಿವಾಗಿಸುತ್ತಲೇ ಸಾಗಿದೆ.
ಗುರುನಾಥರನ್ನು ಹಲವು ಬಾರಿ ಕಂಡ ಭಕ್ತೆಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ಇಂದೂ ಅವರ ಉಸಿರಾಟ, ಓಡಾಟ, ಜೀವನಗಳೆಲ್ಲದರ ಮೂಲ ಗುರುನಾಥರೇ ಎಂಬ ಬಿಗಿಯಾದ ಭಾವನೆ ಇದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಅವರು ಗುರುನಾಥರ ಬಳಿ ಹೋದಾಗ ತಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ ವಿಚಾರವನ್ನು ಕೇಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ ಗುರುನಾಥರೆಂದಿದ್ದರಂತೆ: "ನೋಡಮ್ಮ, ಕರ್ಮ ಸವೆಯದೇ ಏನೂ ಆಗದು. ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ನಾವು ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ತೀರಿಸಬೇಕು". ನಿನ್ನ ಫೈಲೇ ಬೇರೆ. ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ ಫೈಲೇ ಬೇರೆ. ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನೆ ನಾವು ಮತ್ತೊಬ್ಬರದನ್ನು ಮೈಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು. ಕರ್ಮ ಸವೆದಾಗ ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಸೇವೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿರಬೇಕು" ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ಸೂಚ್ಯವಾಗಿ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರಂತೆ.
ಆ ಗುರು ಭಕ್ತೆಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ವಿಚಿತ್ರ ನೋವು ಒಂದು ಪಾಯಿಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತಂತೆ. ಅದೆಂತಹ ಅಸಾಧ್ಯ ನೋವು ಅದಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ ಅಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಬೇಕಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ತಾನೇ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಅಳುವು ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅಂತಹ ಯಮಯಾತನೆಯದು. ಎಲ್ಲ ವೈದ್ಯರುಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಯಿತು. ಹಲವು ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸಿದ್ದರೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಗುರುನಾಥರೇ ಭವರೋಗ ಪರಿಹಾರಕ ಮಹಾ ವೈದ್ಯರೆಂದು ನಂಬಿದ ಇವರು ಮನದಲ್ಲೇ ಗುರುವನ್ನು ಆ ನೋವಿನಲ್ಲಿಯೂ ನೆನೆಯುತ್ತಿದ್ದರೇನೋ, ಕರ್ಮ ಸವೆಸಿಯೇ ತೀರಬೇಕು ಎಂಬ ಗುರುವಾಣಿಯೂ ಅವರಿಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದ್ದಿರಬಹುದು.
ಗುರುನಾಥರ ಮಹಾನಿರ್ವಾಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯಂತೂ ಈ ಭಕ್ತೆಗೆ ಒಂದು ಸುವರ್ಣ ನಿಧಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟೆವಲ್ಲ. ಇದ್ದಾಗ ಆದಷ್ಟೂ ಅವರ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು. ಅವರ ಕೃಪೆಯನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕಿತ್ತು ಎಂಬ ತುಡಿತವಂತೂ ಮನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ ಇತ್ತಂತೆ.
ಕೆಲವು ಕಾಲಾ ನಂತರ ಅದೆಂತೋ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗುರುವರ್ಯರ ದರ್ಶನ ಲಾಭ ಇವರಿಗಾಯಿತಂತೆ. ಯಾವ ಶಿಷ್ಯರು ಬಂದರೂ "ನಾನಿದ್ದೇನಮ್ಮಾ ಹೆದರಬೇಡ. ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೇ ಮಾಡ್ತೀನಿ" ಎನ್ನುವ ಇವರ ವಾಕ್ಯಗಳು ಪದೇ ಪದೇ ಗುರುನಾಥರನ್ನು ಇವರಲ್ಲಿ ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತಂತೆ.
ಒಂದು ದಿನ ಭೇಟಿಯಾದ ಆ ಗುರುವರ್ಯರು "ನಿನಗೆ ಇವತ್ತು ಬಹಳ ಸಂತಸದ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಗೋಚರವಾಗುತ್ತೆ" ಎಂದಿದ್ದರಂತೆ. ಅಂದು ತಮ್ಮವರೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಗುರುನಾಥರ ಚಿತ್ರವನ್ನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಇವರಿಗಾದ ಆನಂದ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಗುರುನಾಥರನ್ನೇ ಕಂಡ ಅನುಭವವಾಯಿತಂತೆ. ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಬಂದ ಆ ಯತಿವರ್ಯರು "ಬಹಳ ನೋವಾಗುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲವೇನಮ್ಮಾ. ಬಹಳ ನೊಂದು ಬವಣೆ ಪಟ್ಟಿದ್ದೀಯಲ್ಲಾ. ಎಲ್ಲ ಮುಗಿಯಿತು ಬಿಡು. ನಿಶ್ಚಿಂತವಾಗಿರು. ಈ ತಿಂಗಳ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತರ ರಾತ್ರಿ ಗುರುನಾಥರು ಬರುತ್ತಾರೆ. ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು ನೋವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅವರು ಪರಿಹರಿಸಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಚಿಂತೆ ಬಿಡು" ಎಂದಾಗ ಇವರು ಅವಾಕ್ಕಾದರು.
"ಹತ್ತೊಂಬತ್ತು ದಾಟಿತು. ಅಂದು ಹುಟ್ಟಿದ ಹಬ್ಬದ ದಿನ. ಬೆಳಗಿನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಗುರುನಾಥರು ಬಂದಂತಾಯಿತು. ಒಮ್ಮೆ ಅತ್ತಲಿಂದ ಇತ್ತಲವರೆಗೆ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸಿದಂತಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ದಿನಗಳು ಉರುಳಿದವು. ಬೆನ್ನು ನೋವು ಹೇಳಹೆಸರಿಲ್ಲ. ಗುರುನಾಥರ ಕೃಪೆಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದುದೇನಿದೆ. ಆ ಹಿಂದಿನ ಹದಿನೈದು ದಿನಗಳು ನನ್ನ ಬೆನ್ನು ನೋವು ಅದೆಷ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ಹೇಳಲಸಾಧ್ಯ. ಗುರುನಾಥರು ಅಂದೂ ಇಂದೂ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಭಕ್ತರ ಬವಣೆಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಲು ಹಲವು ರೂಪಗಳನ್ನು ನಮಗಾಗಿ ಧರಿಸುತ್ತಾರೆಂಬುದು.. ನಾನು ಅನುಭವಿಸಿದ ಸತ್ಯ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಆ ಭಕ್ತೆ. "ನಾನಿದೀನಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ, ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದೀನಿ" ಎಂದು ಭರವಸೆ ನೀಡುವ ಆ ಗುರುವರ್ಯರೂ ಗುರುನಾಥರ ಪ್ರೇಮಾಶೀರ್ವಾದ ಪೋಷಿತರೆಂಬುದು ಎಲ್ಲರು ಅರಿತ ಸತ್ಯ. ಅವರು ಮತ್ತಾರೂ ಅಲ್ಲ ಶ್ರೀಕಾಂತ ಗುರೂಜಿಯವರು. ಮಗು ಸ್ವಭಾವದ, ನಿರಂತರ ಆನಂದದಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆನಂದವನ್ನೇ ನೀಡುವ ಸರಳ ಸದ್ಗುರುಗಳು.
ಪ್ರಿಯ ಸತ್ಸಂಗಾಭಿಮಾನಿ ಗುರುನಾಥ ಬಾಂಧವರೇ, ಅದೆಷ್ಟೋ ಭಕ್ತರಿಗೆ ನಾವು ಗುರುನಾಥರನ್ನು ಕಾಣಲಾಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಕೊರಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿ ಕೊರಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಗುರುನಾಥರನ್ನು ಅನನ್ಯವಾಗಿ ಬೇಡಿದರೆ, ಯಾವುದೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಆಶಯವನ್ನು ಅವರು ಪೂರ್ಣ ಮಾಡಿಯಾರು. ದೃಢ ಚಿತ್ತವಿರಲಿ. ನಾಳೆಯೂ ಪುನಃ ಬರುವಿರಲ್ಲ. ನಿತ್ಯ ಸತ್ಸಂಗಕ್ಕೆ ಗುರುನಾಥರ ಚರಿತೆಯ ಸವಿಯಲಿಕ್ಕೆ.
ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಗುರು ಬಂಧುಗಳು ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರುನಾಥ ಲೀಲಾಮೃತ - 3 ಕನ್ನಡ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಪರಾಂಬರಿಸುವುದು.....
ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಮೊಬೈಲ್ ಸಂಖ್ಯೆ: 94482 53533 ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.
॥ ಓಂ ನಮೋ ಭಗವತೇ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಾಚಲ ಅವಧೂತ ಗುರುನಾಥಾಯ ನಮಃ ॥
ಶ್ರೀ ಗುರುಚರಿತ್ರೆ
(ಸಾರಾಧ್ಯಾಯ ಸಂಗ್ರಹಿತ ರೂಪ)
ಮೂಲ ಲೇಖಕರು: ನಿಪ್ಪಾಣಿಯ ಗುರುಚರಣ ಸದ್ಭಕ್ತ ಶ್ರೀ.ವಿಷ್ಣು ಶರ್ಮ
ಭಾವಾನುವಾದ: ಶ್ರೀ.ಎಸ್. ದತ್ತಾತ್ರಿ (ಭಗವಾನ್)
ಅಧ್ಯಾಯ - 49
ಬಳಿಕ ಸಂಗಮದಷ್ಟತೀರ್ಥಂಗ । ಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ ತಂಗಿ ಕುಷ್ಠವ ।
ತೊಳೆದ ನಲವತ್ತೊಂಬತ್ತರಲೈ ಮಹಿಮೆಯಗಣಿತವು || 49 ||
ಗಾಣಗಾಪುರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಗುರುಗಳು ತಮ್ಮ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ವಿರಾಜಮಾನವಾದ ಎಂಟು ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಅವುಗಳ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭೀಮ, ಅಮರಜಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಷಟ್ಕುಲ ತೀರ್ಥ, ನರಸಿಂಹ ತೀರ್ಥ, ಭಾಗೀರಥಿ ತೀರ್ಥ, ಪಾಪ ವಿನಾಶಿನೀ ತೀರ್ಥ, ಕೋಟಿ ತೀರ್ಥ, ರುದ್ರಪಾದ ತೀರ್ಥ, ಚಕ್ರ ತೀರ್ಥ, ಮನ್ಮಥ ತೀರ್ಥ ಹೀಗೆ ಎಂಟು ಸ್ನಾನಗಳಲ್ಲಿ ಗಾಣಗಾಪುರದಲ್ಲಿರುವ ಈ ತೀರ್ಥಗಳ ಮಹಾಪಾಪ ವಿನಾಶಕಾರಕಗಳು. ಕುಷ್ಠರೋಗದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದ ತಂಗಿ ರತ್ನಾಬಾಯಿಗೆ ಈ ತೀರ್ಥಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ತಿಳಿಸಿ ಪಾಪ ಮುಕ್ತರಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸದ್ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಭಾವಿಸುವವರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಗುರುಚರಣವೇ ಸರ್ವತೀರ್ಥ ಸಮಾನವು. ಹೀಗೆ ಮನೆಯ, ನಿಮ್ಮ ಊರಲ್ಲೇ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ತೀರ್ಥಗಳಿರುವಾಗ ಆಯಾಸ ಪಡುವಿರೇಕೆ ಎಂದು ಗುರುಗಳು ಕರುಣೆಯಿಂದ ತಿಳಿಸುವ ಕಥೆಯೇ ನಲವತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ.
ಮುಂದುವರಿಯುವುದು...
ಗುರುನಾಥ ಸ್ತೋತ್ರ ಕುಸುಮಾಂಜಲಿ
ಮೃದುತ್ವಂ ಗಿರಯಃ ಯಾತಿ
ಅಶ್ಮಾಪಿ ಯಾತಿ ದೈವತ್ವಂ ।
ಕೃಪಾದೃಷ್ಟ್ಯಾ ನರೋ ತವ
ಕಿಂ ವಾ ನ ಲಭತೇ ಭುವಿ ।।
ಅಶ್ಮಾಪಿ ಯಾತಿ ದೈವತ್ವಂ ।
ಕೃಪಾದೃಷ್ಟ್ಯಾ ನರೋ ತವ
ಕಿಂ ವಾ ನ ಲಭತೇ ಭುವಿ ।।
ಕಠಿಣವಾದ ಪರ್ವತಗಳೂ ನಿಮ್ಮ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಮೃದುವಾಗುತ್ತವೆ...ಕಗ್ಗಲ್ಲೂ ಸಹ ದೈವತ್ವವನ್ನೂ ಹೊಂದುತ್ತದೆ..ನಿಮ್ಮ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಪಡೆದ ಮನುಷ್ಯನು ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಏನು ತಾನೇ ಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ರಚನೆ: ಶ್ರೀಮತಿ.ಶೈಲಜಾ ಕುಮಾರ್, ಮೈಸೂರು
Wednesday, June 28, 2017
ಗುರುನಾಥ ಗಾನಾಮೃತ
ಬಾರೈ ಬಾರೈ ಗುರುದೇವಾ
ರಚನೆ: ಅಂಬಾಸುತ
ಬಾರೈ ಬಾರೈ ಗುರುದೇವಾ
ತವ ಚರಣವ ತೋರೈ ಗುರುದೇವಾ
ಬುಧಜನವಂದಿತ ಗುರುದೇವಾ
ಬೋಧಸ್ವರೂಪಾ ಗುರುದೇವಾ ||
ಹಗಲಿರುಳೆನ್ನದೆ ನಿಮ್ಮನೆ ಭಜಿಪೆವು
ತವ ಮಹಿಮಾವಳಿಗಳಾ ಪಾಡುತಿಹೆವೂ
ಕಾಯೈ ಕಾಯೈ ಎನ್ನುತ ಬೇಡುತಿಹೆವೋ
ತಾಯಿಯೇ ನೀನು ಎಂದು ನಂಬಿಹೆವೋ ||
ಮಲ್ಲಿಗೆ ಸಂಪಿಗೆ ಮನಕುಸುಮಗಳಾ
ನಿನ್ನಡಿಗಿಡಲೈ ತಂದಿಹೆವೋ
ತುಪ್ಪದ ಆರತಿ ತಪ್ಪದೇ ಮಾಡುವೆವೋ
ಅಪ್ಪ ನೀನೇ ಹರಿ ಹರ ಎನ್ನುವೆವೋ ||
ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುವೆವೋ ನಿನ್ನಾ
ತೊಟ್ಟಿಲ ಒಳಗಿಟ್ಟು ಲಾಲಿಯ ಹಾಡುತಾ
ಮಲಗು ಮಲಗಯ್ಯಾ ಎನ್ನುವೆವೋ ||
ಅಂಬಾಸುತನ ನಿಜದೈವವೇ ನೀನಯ್ಯಾ
ಕಾಪಿಟ್ಟು ಬಾರೋ ಕರುಣೆಯ ತೋರೋ
ಕಂದನ ಸಲಹಲು ಓಡೋಡಿ ಬಾರಯ್ಯಾ ||
Subscribe to:
Posts (Atom)